3) мя́ккі (шаўкаві́сты) ворс, начо́с -у m., ткані́на з такі́м во́рсам
2.
v.t.
1) стры́гчы(аве́чку)
2) informal абдзіра́ць, рабава́ць, ашу́кваць
3) абраста́ць во́ўнай
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ні́зка1, ‑і, ДМ ‑зцы; Рмн. ‑зак; ж.
1. Нанізаныя на нітку, дрот і пад. якія‑н. аднародныя прадметы (грыбы, пацеркі і пад.). Нізка жэмчугу. □ Падымаецца ў паветра з раённага аэрадрома вясковы народ. Жанчыны вязуць звязаных курэй, кошыкі яек, нізкі грыбоў.Ракітны.
2. Цыкл мастацкіх твораў аднаго жанра. Нізка вершаў. □ Нізка Ул. Дубоўкі «Крыху восені і жменька кляновых лістоў» друкавалася ва «Узвышшы».Лойка.
ні́зка2,
1.Прысл.да нізкі (у 1, 2, 4 і 7 знач.). // Блізка да каранёў чаго‑н. (стрыгчы, жаць, зразаць). Гэта быў ужо чалавек з сівымі, нізка, пад машынку стрыжанымі валасамі.Чорны.
2.узнач.вык. На невялікай адлегласці ўверх ад зямлі, якога‑н. узроўню. Дупло зусім нізка і ў ім поўна мёду.Якімовіч.
3.узнач.вык. Подла, ганебна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)