саката́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́; незак.

1. Пра курэй: кудахтаць, утвараць сокат; пра насякомых, птушак: стракатаць, утвараць строкат.

Сакочуць куры.

Трывожна стракатала сарока.

2. Часта стукаць, страляць, трашчаць.

У лесе сакаталі кулямёты.

3. перан. Вельмі хутка, не сціхаючы, гаварыць (разм.).

|| наз. саката́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пуля́ть несов., прост.

1. (стрелять) страля́ць, палі́ць;

2. (бросать чем-л.) кі́даць, шпурля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тале́рачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак, ж.

1. Памянш. да талерка; маленькая талерка.

2. Спец. Спецыяльная круглая мішэнь. Страляць па талерачках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

snipe

[snaɪp]

1.

n., collect. snipe, pl. snipes, Zool.

бака́с -а m. (пту́шка)

2.

v.t.

1) палява́ць на бака́саў

2) страля́ць са схо́ванкі, тра́пна страля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

страля́цца несов.

1. в разн. знач. стреля́ться;

2. страд. стреля́ться, би́ться; см. страля́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бру́ствер м. вайск. Brústwehr f -, -en;

страля́ць паўзве́рх бру́ствера über Bank schíeßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

траі́ць, траю́, тро́іш, тро́іць; тро́ены; незак., што.

1. Дзяліць на тры часткі (разм.).

Т. бервяно.

2. Злучаць тры часткі разам.

Т. ніткі.

3. Тройчы пераворваць зямлю (спец.).

4. Страляць, удараць і пад. па трох адначасова.

Т. з ружжа.

|| наз. трае́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сна́йпер, ‑а, м.

Меткі стралок, майстар меткай стральбы. — Ну, а што ты ўмееш рабіць? — спытаў у Людвіка камандзір роты. — Страляць, — адказаў той. — Я снайпер. Кулакоўскі.

[Англ. sniper.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pot​2 [pɒt] v.

1. саджа́ць або́ пераса́джваць раслі́ны ў гаршчо́к

2. заганя́ць у лу́зу шар (у більярдзе)

3. страля́ць па жывёлах або́ пту́шках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адстраля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

1. каго. Забіць (з прамысловай або якой‑н. іншай мэтай) на паляванні пэўную колькасць якой‑н. дзічыны.

2. Скончыць, перастаць страляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)