палірава́льнік, ‑а, м.

Інструмент для паліравання ў выглядзе гладкага бруска сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагні́лы, ‑ая, ‑ае.

Які прагніў. [Сябры] сталі на драўляным, прагнілым мосціку. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канве́ртарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да канвертара. Канвертарная вытворчасць сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталеліце́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліцця сталі. Сталеліцейны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталеплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выплаўкі сталі. Сталеплавільны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталепрака́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пракату сталі. Сталепракатны ўчастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сталеразлі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаны для разліўкі сталі. Сталеразлівачны коўш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

steel

[sti:l]

1.

n.

1) ста́ль f.

2) рэч са ста́лі

3) Figur. як сталь

nerves of steel — жале́зныя нэ́рвы

2.

adj.

стальны́, сталёвы, са ста́лі

3.

v.t.

1) пакрыва́ць ста́льлю

2) Figur. гартава́ць (сі́лу, хара́ктар)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

навыплаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Выплавіць многа чаго‑н. Навыплаўляць сталі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жале́за, -а, н.

1. Хімічны элемент, цяжкі коўкі метал серабрыстага колеру, асноўная састаўная частка чыгуну і сталі.

Каваць ж.

2. Вырабы з гэтага металу.

Дахавае ж.

3. Жалезістыя рэчывы як лячэбны сродак.

У яблыках шмат жалеза.

|| прым. жале́зны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Жалезныя вароты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)