спраўля́цца несов.

1. (делать, исполнять что-л.) справля́ться, управля́ться;

2. (одолевать) справля́ться;

3. обора́чиваться;

1-3 см. спра́віцца 1, 3;

4. страд. справля́ться; нажива́ться; устра́иваться; соверша́ться; поднима́тья, де́латься; исполня́ться, выполня́ться; см. спраўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адо́лець, -ею, -ееш, -ее; -ены; зак.

1. каго-што. Перамагчы ў барацьбе, асіліць.

А. ворага.

2. перан., што. Пераадолець якія-н. цяжкасці, перашкоды, справіцца з чым-н., перасіліць у сабе якія-н. пачуцці, жаданні; авалодаць чым-н., засвоіць і пад.

А. курс фізікі.

А. цяжкі экзамен.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго-што. Пра які-н. стан: цалкам ахапіць.

Клопаты адолелі яго.

4. каго-што. Дакучаючы, замучыць, пазбавіць спакою (разм.).

Машкара адолела, няма жыцця.

|| незак. адо́льваць, -аю, -аеш, -ае; наз. адо́льванне, -я, н.

|| наз. адо́ленне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ухітры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Сумець, умудрыцца зрабіць што‑н., справіцца з чым‑н. Некаторыя фірмы ўхітрыліся дэманстраваць на выстаўцы 1956 года ўзоры машын 1957 і нават 1960 гадоў. Новікаў. [Аксана:] — Калі дзяўчаты на трэція ці на чацвёртыя суткі неяк ухітрыліся падлогу ў вагоне ўзарваць і пачалі на хаду поезда адна за адной між колаў на шпалы падаць, падышла і я да той дзіркі. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паду́жаць разм

1. (перамагчы) síegen vi (каго-н über A), besíegen vt; überwä́ltigen vt (адолець); bewältigen vt, bekämpfen vt (пераадолець);

2. (справіцца з чым-н) scháffen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wywiązać się

зак.

1. узнікнуць; завязацца; пачацца;

~ła się sprzeczka — узнікла (завязалася) спрэчка;

2. z czego справіцца з чым; выканаць што;

~ć ze swych obowiązków — справіцца са сваімі абавязкамі;

~ć się z obietnicy — выканаць абяцанне;

3. хім. вылучацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

асі́ліць

1. (перамагчы) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н, што-н mit D);

2. (справіцца з чым-н) bewältigen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ха ​1, нескл., н.

Назва літары «х».

ха ​2, выкл.

Разм. Выказвае нязгоду з чым‑н., абурэнне з прычыны чаго‑н. (часам з адценнем іроніі, знявагі). — Не спраўлюся я, Максім Рыгоравіч. — Ха! — Мароз выцяў Гаварушку па плячы. — А хто ж справіцца? Лобан. — А злоты нам, дзед, усё-такі заплаціш, — пагразіў Том. — Ха, спадзявайцеся. Многа я іх назапасіў вам. Пальчэўскі. Волька пакрыўджана надзімае губы. Яна выдумала?! Ха, вы толькі паглядзіце! Паўлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убра́ться

1. разг. (управиться) упра́віцца, спра́віцца; упара́дкавацца; (привести в порядок) прыбра́ць;

2. разг. (уложиться) укла́сціся; (уместиться) увабра́цца, змясці́цца; (влезть) уле́зці;

3. (украситься) убра́цца, прыбра́цца;

4. (уйти, уехать) разг. вы́брацца; см. убира́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зду́жаць, зду́жваць

1. (перамагчы, асіліць) überwä́ltigen vt, bezwíngen* vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н, што-н mit D);

2. (справіцца) bewältigen vt, scháffen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аду́жаць

1. (перамагчы, адолець) überwä́ltigen vt, überwínden* vt; fértig wérden (каго-н, што-н mit D);

2. (справіцца з кім-н, чым-н) bewältigen vt; fértig wérden (mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)