1. Прыгодніцкая тэматыка. Прыгодніцтву ў творах для дзяцей наогул не шанцуе.«Полымя».
2.зб. Прыгоды. [Лясніцкі:] — Найлепшая кандыдатура для такой справы. Смеласць, кемлівасць, любоў да прыгодніцтва.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Звага́ ’спрыт, спраўнасць’ (Нас.) Рус.смал.зва́га ’павага’, укр.зва́га ’рашучасць, смеласць’. Як і адвага (гл.), павага, увага да кораня вага (гл.) з прэфіксам з‑, хутчэй назоўнік на базе прэфіксальнага дзеяслова зважаць ’звяртаць увагу’ з чаргаваннем зычнага.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
баязлі́вец, ‑ліўца, м.
Той, хто ўсяго баіцца, у каго пачуцці страху бяруць верх над іншымі пачуццямі. [Салавей:] — Адступаюць толькі баязліўцы і шкурнікі, а дзе не хапае сілы, там выручае хітрасць і смеласць.Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адва́га ’мужнасць, смеласць’ (КЭС, Шат., Нас., Касп., Яруш.), ст.-бел.одвага (1674) (Нас. гіст.), укр.відвага, рус.отвага, польск.odwaga, чэш.odvaha, славен.tvegati ўзыходзяць да лексічнай групы, звязанай сваім паходжаннем з ням.wagen ’адважыцца’. Гл. Вайян, RÉS, 22, 10.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mettle[ˈmetl]n.сме́ласць; рашу́часць;
a man of mettle чалаве́к з хара́ктарам
♦
be on one’s mettle быць гато́вым да (сур’ёзных) выпрабава́нняў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дзёрзкасцьж.
1. (грубасць) Fréchheit f -, Gróbheit f -;
2. (смеласць, рашучасць) Dréistigkeit f -, Verwégenheit f -, Verméssenheit f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
brawura
ж.
1.смеласць; зухаватасць, бравада;
2.муз. бравурнасць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
сто́йкасць, ‑і, ж.
Уласцівасць стойкага. Камуністычная партыя і Савецкі ўрад, Радзіма-маці высока ацанілі мужнасць і стойкасць абаронцаў Брэсцкай цытадэлі.«Помнікі».[Лёня:] — Мы загартоўваем волю і павінны на сапраўдных справах даказваць стойкасць, вынослівасць і смеласць.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Fréiheit
f -, -en
1) свабо́да, во́ля
2) сме́ласць, адва́га
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уме́нне, ‑я, н.
Здольнасць рабіць што‑н., набытая ведамі, вопытам; спрыт. Уся справа ў людзях, у кадрах, ва ўменні арганізаваць масы на барацьбу за высокі ўраджай.Машэраў.Булая папракалі, але злёгку, а больш хвалілі. За смеласць, за ўменне разгледзець новае.Шыцік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)