ліхта́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ліхтара (у 1 знач.). Ліхтарныя агні. // Прызначаны для ліхтара. Ліхтарны слуп. Ліхтарнае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стая́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Вертыкальны брус, які служыць апорай для чаго-н., вертыкальная труба і пад.

2. У будынках: цагляны слуп з комінам ад столі да страхі.

|| памянш. стаячо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

|| прым. стаяко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раскалыва́ць сов. расшата́ть; раскача́ть;

р. слуп — расшата́ть (раскача́ть) столб;

р. ло́дку — раскача́ть ло́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Lítfaßsäule

f -, -n слуп [кало́нка] для афі́ш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

gatepost [ˈgeɪtpəʊst] n. слуп (брамы)

♦ infml between you, me and the gatepost (то́лькі) памі́ж на́мі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ге́рма

(гр. hermes)

чатырохгранны слуп, які завяршаецца скульптурнай выявай галавы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

смерч, ‑у, м.

Моцны віхар, які падымае ўгору і круціць слуп вады, пяску, пылу. Смерч на моры. □ Вясной падняўся над Закружжам чорны слуп смерчу, прайшоў па гародах, вырываючы з зямлі дрэвы, камяні. Асіпенка. // Пра што‑н., падобнае на смерч. Вогненны смерч. □ Гэта зноў машкара. Шэрым смерчам узнімаецца яна высока ў неба. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́ла, -а і шуло́, -а́, мн. шу́лы, шул і шу́лаў, н.

1. Бервяно ці тоўсты брус з высечанымі пазамі, замацаваны ў чым-н. вертыкальна.

Хата на шулах, без вуглоў.

2. Слуп ці брус, на які падвешваецца створка варот.

Навесіць вароты на шулы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pole​2 [pəʊl] n. шост, кол;

a telegraph pole тэлегра́фны слуп;

the pole vault скачо́к з шасто́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

падгні́сці сов., в разн. знач. подгни́ть;

слуп ~ні́ў — столб подгни́л;

я́блык ~ні́ў — я́блоко подгни́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)