часто́тны
○ ч.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
часто́тны
○ ч.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
słownik
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
тэза́ўрус, ‑а,
1. Аднамоўны (тлумачальны або тэматычны)
2. Поўны, семантычна сістэматызаваны галіновы тэрміналагічны
[Ад грэч. thēsauros — скарб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
collocation
a dictionary of collocations
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
двухмо́ўны, -ая, -ае.
1. Які карыстаецца дзвюма мовамі.
2. Складзены на дзвюх мовах.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вакабуля́рый
(
кароткі
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
lexis
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
часто́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да частаты (у 2 знач.), да частотнасці.
2. Заснаваны на выкарыстанні змен частаты ваганняў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краёвы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разнамо́ўны, -ая, -ае.
1. Які складаецца з людзей, якія гавораць на розных мовах.
2. Які змяшчае словы розных моў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)