Gedächtnisschwäche

f -, -n сла́басць па́мяці, забыўлівасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krftlosigkeit

f - бяссі́лле, сла́басць, змардава́нне, знясі́ленне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Схі́льны ’які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-небудзь; гатовы да чаго-небудзь’ (ТСБМ). Да схіліць < хіліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

імпатэ́нцыя

(лац. impotentia = слабасць, бяссілле)

1) палавое бяссілле;

2) перан. няздольнасць да творчай дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астэні́я

(гр. astheneia = слабасць)

мед. стан агульнай слабасці арганізма; бяссілле.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

słabość

ж.

1. слабасць;

mieć do kogo/czego słabość — мець слабасць да каго/чаго;

2. хвароба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кво́ласць ж

1. Kränklichkeit f -, Schwäche f -; Gebrchlichkeit f -;

2. (слабасць) Schwäche f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

міятані́я

(ад мія- + -танія)

прыроджаная мышачная слабасць ад парушэння абмену рэчываў і пашкоджанняў спіннога мозгу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Erschlffung

f -, -en сла́басць, знямо́га; мед. расслабле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неўрастэні́я

(ад неўра- + гр. astheneia = слабасць)

функцыянальнае расстройства цэнтральнай нервовай сістэмы, якое выклікаецца гал.ч. ператамленнем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)