Verbum

дратава́ны, -ая, -ае (разм.).

Звіты з трох палосак сырамятнай скуры або тонкіх тугіх вяровачак (пра пугу).

Дратаваная пуга.

шо́лудзі, -яў.

Заразнае скурнае захворванне, а таксама струпы, сып, якія паяўляюцца пры гэтым захворванні на скуры пад валасамі.

ла́йка², -і, ДМ ла́йцы, ж.

Гатунак мяккай (авечай і казінай) скуры.

|| прым. ла́йкавы, -ая, -ае.

Лайкавыя пальчаткі.

ро́жа, -ы, ж.

Інфекцыйная хвароба, якая характарызуецца запаленнем скуры або слізістай абалонкі.

|| прым. ро́жысты, -ая, -ае.

Рожыстае запаленне.

кі́рза, -ы, ж.

Заменнік скуры: насычаная спецыяльным хімічным рэчывам тканіна з кручаных нітак.

|| прым. кі́рзавы, -ая, -ае.

Кірзавыя боты.

зялёнка², -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Лякарства — вадкасць зялёнага колеру на спірце з антысептычнымі ўласцівасцямі для змазвання скуры.

бурдзю́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Мяшок са скуры жывёлы для захоўвання і перавозкі вадкасцей.

|| прым. бурдзю́чны, -ая, -ае.

абрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

Астатак ад рэзкі чаго-н.

Абрэзкі скуры.

Абрэзкі дошак.

|| прым. абрэ́зкавы, -ая, -ае.

шрам, -а, мн. -ы, -аў, м.

След на скуры ад раны.

Глыбокі ш. на твары.

Шрам на дрэве (перан.).

юхт, -у, М ю́хце, м.

Сорт моцнай і тоўстай спецыяльна апрацаванай скуры.

Боты з юхту.

|| прым. юхто́вы, -ая, -ае.