пла́кальшчык, ‑а, м.

1. Уст. У старадаўнім пахавальным абрадзе — мужчына, якога наймалі плакаць па пакойніку.

2. Разм. Той, хто пастаянна плача, скардзіцца на свой лёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кенёдзіцца ’лёгка капрызіць, скардзіцца’ (Шат.). Гл. кендзіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ныць, ны́ю, ны́еш, ны́е; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Балець (пра адчуванне тупога, цягучага болю).

Зуб ные.

2. Надакучліва скардзіцца на што-н.

3. перан. Цягуча, жаласна гусці (разм.).

Ные ў коміне вецер.

◊

Сэрца ные — пра пачуццё непакою, хвалявання.

|| наз. ныццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

biadać

незак. кніжн. наракаць, скардзіцца, бедаваць, шкадаваць;

biadać nad losem — наракаць (скардзіцца) на лёс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

complaint [kəmˈpleɪnt] n.

1. нездавальне́нне, незадавальне́нне, незадаво́ленасць

2. ска́рга;

make a complaint ска́рдзіцца

3. хваро́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

squawk​2 [skwɔ:k] v.

1. гагата́ць; клеката́ць; квахта́ць, куда́хтаць

2. infml, joс. гу́чна ска́рдзіцца, пратэстава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пла́каться разг.

1. (жаловаться) ска́рдзіцца; (сетовать) нарака́ць; (горевать) бедава́ць;

2. безл. пла́кацца;

не пла́чется не пла́чацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нэ́ндза

(польск. nędza)

1) нястача, беднасць, галеча;

2) туга, нуда;

3) перан. той, хто ўвесь час ные, скардзіцца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

wypłakiwać się

незак. скардзіцца; наракаць; бедаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żalić się

незак. жаліцца, скардзіцца, наракаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)