lżyć się

незак. лаяцца; сварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

réchten

vi спрача́цца, судзі́цца, свары́цца;

~ und féchten спрача́цца і свары́цца

◊ ~ und ríchten ≅ разважа́ць ды меркава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slang​2 [slæŋ] v. infml свары́цца, зневажа́ць, ла́яцца;

a slanging match BrE, infml ла́янка, сва́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ца́паться прост.

1. (царапаться) ца́пацца; дра́цца, дра́пацца;

2. перен. (ссориться) свары́цца; гы́ркацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палу́каш, ‑а, м.

Пляцёны кораб, які ўстаўляецца ў драбіны воза або ў сані. — Чаго там сварыцца, жывіце здаровы. — Міша ўкінуўся ў палукаш і паехаў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

berate

[bɪˈreɪt]

v.t.

мо́цна га́ніць, свары́цца; дава́ць наганя́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chide

[tʃaɪd]

v., chided or chid

свары́цца, дакара́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wykłócać się

незак. спрачацца; сварыцца; калаціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

użerać się

незак. вульг.. грызціся, сварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

саба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. груб. Сварыцца, лаяцца. Другому падшыванцу Трахім і сапраўды пакруціў бы вушы, а гэтага ён толькі страшыць, не хоча з суседам сабачыцца. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)