chide

[tʃaɪd]

v., chided or chid

свары́цца, дакара́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wykłócać się

незак. спрачацца; сварыцца; калаціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

użerać się

незак. вульг.. грызціся, сварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

саба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.

Разм. груб. Сварыцца, лаяцца. Другому падшыванцу Трахім і сапраўды пакруціў бы вушы, а гэтага ён толькі страшыць, не хоча з суседам сабачыцца. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цара́паться

1. дра́пацца, дра́цца;

2. перен. (ссориться) разг. свары́цца; гы́ркацца;

3. (скрестись) скрэ́бціся, дра́пацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

насвары́цца, ‑сваруся, ‑сварышся, ‑сварыцца; зак., на каго і без дап.

Выказаць рэзкімі словамі сваё нездавальненне кім‑н. [Аксіння] думала, бацька накрычыць на .. [сына], насварыцца, а ён пасмяяўся і хоць бы што. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

handryczyć się

незак. разм. сварыцца, агрызацца, спрачацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Каланты́ра ’сварка’ (Мат. Гом.). Аддзеяслоўны дэрыват; рэгіянальнае ўтварэнне ад калантырыць ’выклікаць сварку; сварыцца’. Рус. колотырить ’сварыцца, выклікаць сварку, рабіць, гаварыць што-н. насуперак’. Да семантыкі дзеяслова параўн. рус. дыял. колотник ’задзіра, буян і інш.’, колотня ’спрэчка, сварка’, колотиться ’біцца’, укр. колотиться ’сварыцца’, усе да колотить, гл. калаціць. Аб словаўтварэнні параўн. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дапа́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

1. Скончыць парыцца (у 1 знач.); сварыцца. Бульба дапарылася.

2. Скончыць парыцца (у 3 знач.); папарыцца (у лазні).

3. Доўга парачыся (у лазні), дайсці да непрыемных вынікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пору́гивать несов., разг. (тро́хі, зрэ́дку, час ад ча́су) ла́яць, (тро́хі, зрэ́дку, час ад ча́су) свары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)