Rússische

sub n -n ру́ская мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ру́скі

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. ж. -
Н. ру́скі ру́ская ру́скія
Р. ру́скага ру́скай ру́скіх
Д. ру́скаму ру́скай ру́скім
В. ру́скага ру́скую ру́скіх
Т. ру́скім ру́скай
ру́скаю		 ру́скімі
М. ру́скім ру́скай ру́скіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кама́рынская, ‑ай, ж.

Руская народная танцавальная песня, а таксама танец пад гэту песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Rússisch

n - i -(e)s ру́ская мо́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзесць, ‑і, ж.

Адзінка ліку пісчай паперы. Руская дзесць — 24 лісты. Метрычная дзесць — 50 лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (гіст.).

1. Старая руская мера зямельнай плошчы, роўная 1,09 гектара.

2. Падатак на карысць царквы ў памеры адной дзясятай часткі даходу.

|| прым. дзесяці́нны, -ая, -ае.

Д. надзел зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драматургі́я, -і, ж.

1. Драматычнае мастацтва.

2. Тэорыя пабудовы драматычных твораў.

Курс драматургіі.

3. зб. Сукупнасць драматычных твораў якога-н. пісьменніка, эпохі і пад.

Руская класічная д.

Д.

Кандрата Крапівы.

|| прым. драматургі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цыга́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1.

Памянш.-ласк. да цыганка.

2. Руская народная музыка, якая нагадвае музыку цыганскіх народных песень, а таксама танец пад такую музыку.

Іграць цыганачку.

Скакаць цыганачку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Rosjanka

ж.

1. руская;

2. грамадзянка Расіі, расіянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пуд, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

Руская мера вагі, роўная 16,38 кілаграма.

◊

Пуд солі з’есці з кім-н. (разм.) — пражыць разам доўгі час і добра спазнаць каго-н.

|| памянш. пу́дзік, -а, мн. -і, -аў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)