bawl

[bɔl]

1.

v.i.

1) крыча́ць, гарлапа́ніць, гарла́ніць; раўці́ (пра жывёлу)

2) го́ласна пла́каць, раўці́

2.

v.t.

закліка́ць, захваля́ць свой тава́р кры́кам

•

- bawl out

3.

n.

1) крык -у m.

2) ла́янка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Рэ́ва ’плакса’ (Янк. Мат.). Укр. ре́ва ’тс’, рус. рёва ’тс’. Да раўці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

röhren

vi

1) паляўн. трубі́ць, (пра аленя)

2) дыял. раўці́, пла́каць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Раўга́ч ’плакса’ (Мат. Маг. 2; Сцяц.). Да раўці (гл.) з няяснай суфіксацыяй, магчыма, пад уплывам наступнага слова (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слі́нзіць ‘плакаць’ (Сцяшк. Сл.). Да слініць ‘тс’ (гл. сліна) праз *слінза ‘плакса’ як рэўза ‘тс’ ад раўці ‘плакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ryczeć

незак.

1. рыкаць;

2. разм. раўці;

ryczeć ze śmiechu — рагатаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drzeć się

незак.

1. драцца, дзерціся, рвацца;

2. раўці, гарланіць, крычаць;

drzeć się w niebogłosy — крычаць (раўці) на ўсё горла; крычаць немым голасам; нема крычаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Рэў ’моцны, працяглы крык’ (ТСБМ). Чэш. řev, славацк. rev, балг. рев ’тс’. Да раўці (гл.), як ад спяваць — спеў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мум ’глухое бурчанне’, ’бурчанне мядзведзя’ (паўн.-усх., КЭС). Гукапераймальнае. Параўн. аналагічнае літ. mū́mauti ’раўці з перапынкамі, бляяць’, mū̃mė ’карова’ (дзіцяч.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

growl​2 [graʊl] v.

1. рыка́ць, раўці́ (пра жывёл); гы́ркаць (пра сабаку); (таксама перан.)

2. бурча́ць;

He growled out a reply. Ён нешта буркнуў у адказ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)