дысіміля́цыя, ‑і, ж.

1. Распад складаных арганічных рэчываў на больш простыя ў працэсе жыццядзейнасці арганізма.

2. Замена аднаго з двух падобных па вымаўленню гукаў другім, менш падобным да таго, які застаўся нязменным; распадабненне (напрыклад: «хто» з «кто», «што» з «что»).

[Ад лац. dissimilis — непадобны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

marazm, ~u

м.

1. маразм;

2. перан. застой, апатыя, распад, заняпад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

breakdown [ˈbreɪkdaʊn] n.

1. пало́мка; ава́рыя

2. распа́д (сям’і, дзяржавы); разва́л (сістэмы), права́л (перамоў)

3. знясі́ленне;

a nervous breakdown нерво́вы зрыў

4. расшчапле́нне (рэчыва на складнікі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бактэрыялізі́ны

(ад бактэрыі + гр. lysis = распад)

рэчывы біялагічнага паходжання (антыцелы), здольныя разбураць хваробатворныя бактэрыі ў арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фато́ліз

(ад гр. phos, -otos = святло + -ліз)

распад вадкіх, цвёрдых або газападобных рэчываў пад уздзеяннем святла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

упа́дак, ‑дку, м.

1. Пагаршэнне агульнага стану чаго‑н.; агульны распад, разлажэнне. Упадак вытворчасці пры капіталізме. Упадак буржуазнай культуры. // Моцнае аслабленне фізічных ці духоўных сіл. Упадак сіл. Упадак духу.

2. Абл. Страта. Няма статку без упадку. Прымаўка.

•••

Каб на вас упадак — каб вы падохлі, каб на вас паморак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гемаліты́чны

(ад гема- + гр. lysis = распад, растварэнне)

звязаны са з’явай гемолізу (напр. г-ыя атруты, г-ая хвароба нованароджаных).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fragmentation

[,frægmenˈteɪʃən]

1.

n.

1) распа́д на ча́сткі

2) разры́ў на аско́лкі (бо́мбы, грана́ты)

2.

adj.

аско́лачны (грана́та, бо́мба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аўто́ліз

(ад аўта- + -ліз)

самарастварэнне, распад тканак жывёльнага або расліннага арганізма пад уздзеяннем ферментаў, якія змяшчаюцца ў гэтых жа тканках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

карыярэ́ксіс

(ад карыя- + гр. reksis = разрыў)

распад клетачнага ядра на часткі; адзін з прамежкавых этапаў некрабіёзу, які папярэднічае гібелі клетак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)