дэ́сань, ‑і, ж.

Уст. Узор. Плачуць дрэвы празрыстай расой, а раса завіваецца ў дэсань. Дубоўка.

[З фр. dessin — малюнак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свяшчэ́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да свяшчэнніка, уласцівы, належыць яму. Свяшчэнніцкі сан. Свяшчэнніцкая раса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glisten [ˈglɪsn] v. (with) блішча́ць, блішчэ́ць, ззяць;

The grass glistened with dew. На траве блішчэла раса.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rásse

f -, -n

1) ра́са

2) паро́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расі́зм

(фр. racisme, ад race < іт. razza = раса)

чалавеканенавісніцкая тэорыя аб фізічнай і псіхічнай нераўнацэннасці чалавечых рас і аб тым, што адна раса павінна панаваць над іншымі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

rasa

ж.

1. раса;

rasa biała — белая раса;

2. парода (жывёлы);

czysta rasa — чыстая парода

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

халадзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; незак.

1. што. Рабіць халодным, ахалоджваць, астуджваць.

Раса халодзіць ногі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), каго-што і без дап. Выклікаць адчуванне холаду.

Вецер дзьмуў у спіну і прыемна халадзіў.

Страх халадзіў кроў у жылах (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

счаўрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Счахлы, зачахлы. Людскія галасы аціхалі паволі на вуліцы, на пыл счаўрэлых дарог ападала раса. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Расі́чка (роси́чка) ’гусялапка, Alchemilla vulgaris L.’ (Нас., Касп.; смарг., Сл. ПЗБ), сюды ж рася́нка ’тс’ (гл.), раса́ ’тс’ (ТСБМ), расакі́ля ’тс’ (Сл. ПЗБ), рус. росни́ца ’тс’. Паводле павер’яў, расліну можна знайсці, пакуль не абсохла раса́ (Нас.). Гл. расакіля, раса́ 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аскле́лы, ‑ая, ‑ае.

Халодны, застылы, скарчанелы. З дрэў капала халодная раса, і стаялі яны панурыя і асклелыя, маўклівыя і непрывабныя. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)