long wave [ˈlɒŋweɪv] n. до́ўгая хва́ля (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quizmaster [ˈkwɪzˌmɑ:stə] n. вяду́чы ў ра́дыё- або́ тэлевіктары́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

radiobroadcast2 [ˌreɪdiəʊˈbrɔ:dkɑ:st] v. перадава́ць па ра́дыё, вяшча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

atmospherics [ˌætməsˈferɪks] п. pl. атмасфе́рныя перашко́ды (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

static1 [ˈstætɪk] n. атмасфе́рныя перашко́ды (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

радыёкама́нда, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Каманда, якая перадаецца па радыё для кіравання работай аўтаматычных установак і прыбораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правадні́к², -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Рэчыва, якое добра прапускае праз сябе або перадае электрычны ток, гук, цяпло.

Вада — цудоўны п. гуку.

2. перан. Перадатчык, пасрэднік у распаўсюджванні чаго-н.

Радыё — п. інфармацыі.

|| прым. правадніко́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Перада́ча ’тое, што перадаецца (у бальніцу, турму, па радыё ці тэлебачанні; механізм для перадачы руху ў машыне’ (ТСБМ). Да пера- і даць (гл.). Суфікс ‑ч‑а ўзыходзіць да прасл. *‑tja (Слаўскі, SP, 2, 42–43).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Rdf.

= Rundfunk – радыё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

радыёкампазі́цыя, ‑і, ж.

Кампазіцыя з літаратурных і музычных твораў, складзеная для перадачы па радыё. Радыёкампазіцыя па апавяданнях Янкі Брыля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)