таўсту́ха 1, ‑і,
таўсту́ха 2, ‑і,
Грыб сямейства павуціннікавых з шаўтавата-бураватай плямістай шапкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўсту́ха 1, ‑і,
таўсту́ха 2, ‑і,
Грыб сямейства павуціннікавых з шаўтавата-бураватай плямістай шапкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ядло́вец, ‑лоўцу,
Вечназялёны куст,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́дка,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зва́рка, ‑і,
Злучэнне металічных (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аксамі́тнікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да аксамітніку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́льнік, ‑а,
Від трохскладовага верша, пераходнага ад сілаба-танічнага да танічнага, у якім дапускаецца пропуск аднаго-двух ненаціскных складоў,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жэ́мчуг, ‑у,
Каштоўнае перламутравае рэчыва, якое мае форму зярнят і шарыкаў белага, ружовага, жоўтага,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́дуб, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Вечназялёны,
2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́хант, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Стараславянская назва каштоўных камянёў рубіну і
2. ‑а. Асобны ювелірна апрацаваны кусочак гэтых камянёў, што выкарыстоўваецца як упрыгожанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
таўсту́н, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)