маласуцяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць суцяшэння, задавальнення. Маласуцяшальныя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэзультаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які дае, прыносіць рэзультат; які заканчваецца рэзультатам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфіцы́тны, -ая, -ае.

1. Які прыносіць дэфіцыт (у 1 знач.); стратны.

Дэфіцытнае прадпрыемства.

2. Які не задавальняе попыту; недастатковы ў колькасных адносінах.

Дэфіцытныя тавары.

|| наз. дэфіцы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

sacrifice2 [ˈsækrɪfaɪs] v.

1. прыно́сіць у дар;

sacrifice to the gods прыно́сіць у дар бага́м

2. ахвярава́ць; ахвяро́ўваць;

sacrifice oneself/one’s life ахвярава́ць сабо́ю/сваі́м жыццём

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маладахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць невялікі, недастатковы даход. Маладаходная галіна гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладано́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пладаноснага. // Здольнасць прыносіць плады (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

do credit to

прыно́сіць го́нар каму́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

shameful

[ˈʃeɪmfəl]

adj.

гане́бны, які́ прыно́сіць со́рам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дарэ́мны, -ая, -ае.

1. Які не прыносіць жаданых вынікаў; марны.

Дарэмныя спробы.

Дарэмныя надзеі.

2. Беспадстаўны, беспрычынны.

Дарэмная трывога.

3. Атрыманы дарма, бясплатны.

Д. хлеб.

|| наз. дарэ́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pleasurable [ˈpleʒərəbl] adj. прые́мны; які́ прыносіць задавальне́нне;

a pleasurable activity прые́мны заня́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)