incense​2 [ɪnˈsens] v. прыво́дзіць у лю́тасць, раз’ю́шваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

enrapture [ɪnˈræptʃə] v. fml захапля́ць, прыво́дзіць у захапле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fascinate [ˈfæsɪneɪt] v. чарава́ць, зачаро́ўваць, прыво́дзіць у захапле́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́вод до́каз, -зу м.; до́вад, -ду м.;

приводи́ть до́воды прыво́дзіць до́казы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сокруша́ть​II несов. (печалить) засмуча́ць; (приводить в отчаяние) прыво́дзіць у ро́спач.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мятушы́ць, ‑тушу, ‑тушыш, ‑тушыць; незак., каго-што.

Разм. Прыводзіць у замяшанне; мяць. Мятушыць варожыя войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тулярэмі́я, ‑і, ж.

Вострае інфекцыйнае захворванне жывёл і чалавека, якое прыводзіць да агульнага атручэння арганізма.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турбапо́мпа, ‑ы, ж.

Агрэгат, які складаецца з помпы і турбіны, што прыводзіць помпу ў дзеянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаўно́чнік, ‑а, м.

Рабочы ткацкай вытворчасці, які прыводзіць у рух чаўнок ці сочыць за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чо́веншчык, ‑а, м.

У ткацкай вытворчасці — рабочы, які прыводзіць у рух чаўнок, пазірае за чаўнаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)