індывідуа́льна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
індывідуа́льна-працо́ўны |
індывідуа́льна-працо́ўная |
індывідуа́льна-працо́ўнае |
індывідуа́льна-працо́ўныя |
| Р. |
індывідуа́льна-працо́ўнага |
індывідуа́льна-працо́ўнай
індывідуа́льна-працо́ўнае |
індывідуа́льна-працо́ўнага |
індывідуа́льна-працо́ўных |
| Д. |
індывідуа́льна-працо́ўнаму |
індывідуа́льна-працо́ўнай |
індывідуа́льна-працо́ўнаму |
індывідуа́льна-працо́ўным |
| В. |
індывідуа́льна-працо́ўны
індывідуа́льна-працо́ўнага |
індывідуа́льна-працо́ўную |
індывідуа́льна-працо́ўнае |
індывідуа́льна-працо́ўныя |
| Т. |
індывідуа́льна-працо́ўным |
індывідуа́льна-працо́ўнай
індывідуа́льна-працо́ўнаю |
індывідуа́льна-працо́ўным |
індывідуа́льна-працо́ўнымі |
| М. |
індывідуа́льна-працо́ўным |
індывідуа́льна-працо́ўнай |
індывідуа́льна-працо́ўным |
індывідуа́льна-працо́ўных |
Крыніцы:
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адукацы́йна-працо́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адукацы́йна-працо́ўны |
адукацы́йна-працо́ўная |
адукацы́йна-працо́ўнае |
адукацы́йна-працо́ўныя |
| Р. |
адукацы́йна-працо́ўнага |
адукацы́йна-працо́ўнай
адукацы́йна-працо́ўнае |
адукацы́йна-працо́ўнага |
адукацы́йна-працо́ўных |
| Д. |
адукацы́йна-працо́ўнаму |
адукацы́йна-працо́ўнай |
адукацы́йна-працо́ўнаму |
адукацы́йна-працо́ўным |
| В. |
адукацы́йна-працо́ўны
адукацы́йна-працо́ўнага |
адукацы́йна-працо́ўную |
адукацы́йна-працо́ўнае |
адукацы́йна-працо́ўныя |
| Т. |
адукацы́йна-працо́ўным |
адукацы́йна-працо́ўнай
адукацы́йна-працо́ўнаю |
адукацы́йна-працо́ўным |
адукацы́йна-працо́ўнымі |
| М. |
адукацы́йна-працо́ўным |
адукацы́йна-працо́ўнай |
адукацы́йна-працо́ўным |
адукацы́йна-працо́ўных |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запатрабава́нне, -я, н.
1. Патрабаванне афіцыйнага растлумачэння па якой-н. справе.
Даць з. ва ўстанову.
2. мн. Неабходнасць, патрэбы.
Культурныя запатрабаванні працоўных.
○
Да запатрабавання — пра карэспандэнцыю, якая выдаецца на пошце па патрабаванні адрасата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
патрана́т, -у, М -на́це, м.
1. У Старажытным Рыме: форма апекі, якая ажыццяўлялася патронамі² (у 1 знач.).
2. Форма выхавання дзяцей, якія страцілі бацькоў, у сем’ях працоўных па даручэнні дзяржаўных органаў.
|| прым. патрана́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
part-time1 [ˌpɑ:tˈtaɪm] n. няпо́ўны працо́ўны дзень;
be on part-time быць заня́тым няпо́ўную ко́лькасць працо́ўных гадзі́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гарсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.
Гарадскі Савет дэпутатаў працоўных.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Árbeitsgericht
n -(e)s, -e суд па працо́ўных канфлі́ктах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паўперыза́цыя
(ад лац. pauper, -eris = бедны)
кніжн. масавае збядненне працоўных.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
паўперы́зм, ‑у, м.
Кніжн. Галеча працоўных ва ўмовах класавага грамадства, заснаванага на эксплуатацыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отста́иваниеI ср. абаро́на, -ны ж., адсто́йванне, -ння ср.;
отста́ивание интере́сов трудя́щихся абаро́на інтарэ́саў працо́ўных.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)