церассядзёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць цераз падсядзёлак. Церассядзёлкавы рэмень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фінішава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й, зак. і незак.

1. Прыйсці (прыходзіць) да фінішу (у 2 знач.).

2. Прайсці (праходзіць) у фінішы (у 3 знач.).

|| наз. фінішава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падключы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які праходзіць, знаходзіцца пад ключыцай. Падключычная артэрыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхво́снік, ‑а, м.

Частка шляі, якая праходзіць пад хвастом каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

percolate [ˈpɜ:kəleɪt] v.

1. прасо́чвацца, праніка́ць скрозь; прахо́дзіць

2. распаўсю́джвацца, станаві́цца вядо́мым

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стаж, -у, м.

1. Працягласць дзейнасці ў якой-н. галіне.

Працоўны с.

2. Тэрмін, на працягу якога чалавек працуе для набыцця практычнага вопыту па сваёй спецыяльнасці.

Праходзіць выпрабавальны с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Міна́ць ’праходзіць побач’ (Нас., Шат., Касп., Растарг.), ’абыходзіць’ (вільн., Сл. ПЗБ; ТС), ’прапускаць, абганяць’ (паўд.-усх., КЭС), міна́цца ’сустракацца’ (Нас.), ’праяжджаць, праходзіць міма’ (Растарг., ТС; стаўбц., Сл. ПЗБ). Да міну́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

elapse

[ɪˈlæps]

v.i.

міна́ць, прахо́дзіць (пра час)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

make head

ру́хацца, прахо́дзіць, ісьці́ напе́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

underfloor [ˌʌndəˈflɔ:] adj. які́ праходзіць пад падло́гаю;

underfloor heating ацяпле́нне, праве́дзенае пад падло́гаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)