starch​1 [stɑ:tʃ] n.

1. крухма́л

2. pl. starches крухма́лістыя праду́кты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mleczywo

н. зборн. малочныя прадукты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nabiał, ~u

м. малочныя прадукты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праду́кт, ‑у, М ‑кце, м.

1. Тое, што атрымліваецца ў выніку працы чалавека. У гэтай будыніне хаваліся галоўныя калгасныя прадукты: зерне, бульба і гародніна. Колас. // Вынік якой‑н. дзейнасці, вынік чаго‑н. Матэрыялам літаратурнага вобраза з’яўляецца слова, г. зн. прадукт чалавечай гісторыі. У. Калеснік.

2. Рэч, атрыманая з чаго‑н. або патрэбная для атрымання чаго‑н. Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.

3. звычайна мн. (праду́кты, ‑аў). Харчовыя прыпасы. На партах у мяшках былі прадукты: мяса, кансервы, сухары. Шамякін.

•••

Сукупны грамадскі прадукт — усе матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд (звычайна за год).

[Ад лац. productus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.

Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.

Хлебны п.

Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).

|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

праві́зія, ‑і, ж.

Прадукты харчавання. Са складаў сюды вазілі муку і ўсялякую іншую правізію. Хведаровіч.

[Ад лац. provisio — прадбачлівасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закансервава́ць сов., в разн. знач. законсерви́ровать;

з. праду́кты — законсерви́ровать проду́кты;

з. будаўні́цтва — законсерви́ровать строи́тельство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

перапрацо́ўка ж., в разн. знач. перерабо́тка;

п. сыраві́ны — перерабо́тка сырья́;

праду́кты ~кі — проду́кты перерабо́тки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

на́фта, -ы, ДМ -фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу і пад.).

|| прым. на́фтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

нафтапраду́кты, ‑аў; адз. нафтапрадукт, ‑у, М ‑кце, м.

Прадукты перапрацоўкі нафты (бензін, газа, мазут і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)