prycza

ж. нары; палок, пол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сексуа́льны

(лац. sexualis, ад sexus = пол)

палавы, звязаны з палавымі адносінамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sex

[seks]

1.

n.

1) пол -у m.

the male sex — мужчы́нскі пол

the female sex — жано́чы пол

2) сэкс -у m

3) informal палава́я су́вязь, палавы́я зно́сіны

2.

adj.

палавы́

•

- the gentle sex

- the fair sex

- the sterner sex

- the stronger sex

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

womenfolk [ˈwɪmɪnfəʊk] n.

1. жанчы́ны, жано́чы пол

2. жано́чая ча́стка сям’і́, калекты́ву і да т.п.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заслядзі́ць сов., разг. заследи́ть;

з. падло́гу — заследи́ть пол

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gender

[ˈdʒendər]

1.

n.

Gram. род -у m.

2.

adj.

1) ро́давы

gender endings — ро́давыя канча́ткі

2) informal пол -у m.

the female gender — жано́чы пол

3.

v.t., Archaic

спараджа́ць, нараджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

транссексуа́л

(ад лац. trans = цераз + sexus = пол)

чалавек, які пры дапамозе хірургічнай аперацыі змяніў свой пол на процілеглы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wyrko

н. разм. пасцель; нары; палок, пол

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gender [ˈdʒendə] n.

1. ling. род;

masculine/feminine/neuter/grammatical gender мужчы́нскі/жано́чы/нія́кі/граматы́чны род

2. пол, ге́ндар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мужско́й мужчы́нскі;

мужско́й род грам. мужчы́нскі род;

мужско́й пол а) биол. мужчы́нскі пол; б) собир., прост. мужчы́ны, род. мужчы́н;

мужска́я ри́фма поэт. мужчы́нская ры́фма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)