Überdecke

f -, -en пакрыва́ла, по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Bewúchs

m -es раслі́ннае по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Éisdecke

f -, -n ледзяно́е по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schnéedecke

f -, -en сне́жнае по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

kapa

ж. пакрывала, покрыва; капа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэ́йка¹, -і, ДМ -йцы, мн. -і, рэ́ек, ж.

1. Плоскі брус, вузкая тонкая дошка.

2. Брус з дзяленнямі для вымярэння вышыні ўзроўню вады, глыбіні снегавога покрыва (спец.).

|| прым. рэ́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ваўня́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да воўны. Ваўнянае покрыва. // Зроблены з воўны. Ваўняныя ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпо́ўзіны, ‑н; адз. няма.

Верхняе покрыва насякомых, або скура змяі, скінутыя імі ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pokrowiec

м.

1. чахол;

2. покрыва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эпіля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Штучнае выдаленне валасоў з лячэбнай мэтай шляхам выскубвання або рэнтгенаўскім апраменьваннем пэўнага ўчастка валасянога покрыва.

[Фр. ēpilation ад épiler — выдаляць валасы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)