covering

[ˈkʌvərɪŋ]

n.

по́крыва n., во́пратка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

całun, ~u

м.

1. саван;

2. пакрывала; покрыва;

całun nocy — покрыва ночы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ску́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. гл. скура.

2. Невялікая вырабленая шкура жывёлы (для пашыву шапак, каўняроў і пад.).

3. Верхняе покрыва, абалонка пладоў.

С. памідора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́гель, -ю, м.

Род лішайніку ў выглядзе маленькіх шэрых кусцікаў, якія растуць у тундры і на тарфяных балотах, так званы аленевы мох.

|| прым. я́гельны, -ая, -ае.

Ягельнае покрыва.

Ягельная тундра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валасяны́ в разн. знач. волосяно́й;

~но́е по́крыва — волосяно́й покро́в;

в. матра́ц — волосяно́й матра́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валасяны́, ‑ая, ‑ое.

Які складаецца з валасоў. Валасяное покрыва. // Зроблены з валасоў. Валасяная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны, звязаны з вымярэннем шчыльнасці снежнага покрыва. Снегамерная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́нцыр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Металічнае адзенне для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі (уст.).

Рыцары ў панцырах.

2. Цвёрдае покрыва некаторых жывёлін.

Чарапашы п.

|| прым. па́нцырны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Überdecke

f -, -en пакрыва́ла, по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bewúchs

m -es раслі́ннае по́крыва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)