каляпло́дны, ‑ая, ‑ае.

Які абкружае плод. Каляплодная вадкасць. Каляплодны мяшок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забаро́нены

1. прич. запрещённый, воспрещённый; см. забарані́ць;

2. прил. запрещённый; запре́тный;

~ная літарату́ра — запрещённая (запре́тная) литерату́ра;

◊ з. плод сало́дкі — посл. запре́тный плод сла́док

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

rose hip

плод шыпшы́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Mángopflaume

f -, -n ма́нга (плод)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Maróne

f -, -n кашта́н (плод)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Léibesfrucht

f -, -früchte заро́дак, плод

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stéinfrucht

f -, -früchte ко́стачкавы плод

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stéinobst

n -es ко́стачкавы плод

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

płód, płodu

м.

1. плод;

płody ziemi — плады (плён) зямлі;

2. біял. зародак, плод;

płód nie donoszony — неданошаны плод

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канды́ль, ‑ю, м.

1. Сорт яблыні.

2. Прадаўгаваты плод гэтай яблыні.

[Ад грэч. kandilon — лампада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)