Fáhrtliste

f -, -n маршру́т пераво́зкі; пуцёўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́ры,

сані для перавозкі лесу.

т. 8, с. 112

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трале́йбус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесная электрычная транспартная машына для перавозкі пасажыраў, якая сілкуецца з дапамогай правадоў.

|| прым. трале́йбусны, -ая, -ае.

Т. парк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фунікулёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Пад’ёмнае збудаванне з канатнай цягай, прызначанае для перавозкі пасажыраў на крутых пад’ёмах, у гарах.

|| прым. фунікулёрны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугляво́з, ‑а, м.

Аднапалубнае марское судна для перавозкі вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпаво́з, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для перавозкі торпаў (тарпоў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэментаво́з, ‑а, м.

Транспартны сродак для перавозкі насыпнога цэменту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мукаво́з, ‑а, м.

Аўтамабіль з кузавам-цыстэрнай для перавозкі мукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́мнібус, ‑а, м.

Даўнейшы шматмесны конны экіпаж для перавозкі пасажыраў.

[Ад лац. omnibus — усім, для ўсіх.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтака́ры, ‑аў; адз. няма.

Самаходны вазок для перавозкі грузаў, багажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)