Welshry [ˈwelʃri] n.

1. ча́стка го́рада, насе́леная перава́жна валі́йцамі (у Валіі або Англіі)

2. валі́йскае пахо́джанне, валі́йская нацыяна́льнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хваёвы, -ая, -ае.

1. гл. хвоя.

2. у знач. наз. хваёвыя, -ых. Сямейства голанасенных дрэў і кустоў, пераважна вечназялёных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ы́ецца; зак.

Пракапацца (пераважна рылам).

Крот прарыўся на паверхню.

|| незак. прарыва́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шып², -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная прамысловая рыба сямейства асятровых, пашыраная пераважна ў басейнах Каспійскага і Аральскага мораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стая́цца, стаі́цца; безас.; незак., каму (пераважна з адмоўем).

Пра нежаданне або немагчымасць стаяць на месцы.

Запрэжанаму каню не стаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клон, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Генетычна аднароднае патомства расліны або жывёліны, якое ўтварылася шляхам бясполага, пераважна вегетатыўнага, размнажэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́ндар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая драпежная птушка сямейства грыфаў з голай галавой і шыяй, якая корміцца пераважна падлай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ампе́р, -а, мн. -ы, -аў і пры падліку пераважна ампе́р, м. (спец.).

Адзінка сілы электрычнага току.

|| прым. ампе́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піто́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая неядавітая змяя сямейства ўдаваў, якая жыве пераважна ў джунглях.

|| прым. піто́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сачыне́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Від пісьмовай (пераважна школьнай) работы, якая ўяўляе сабой выкладанне сваіх думак на зададзеную тэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)