Ма́клер ’пасрэднік пры заключэнні гандлёвых і біржавых здзелак’ (ТСБМ). Запазычана праз польск. ці рус. мову з ням. (новав.-ням.) Makler ’тс’ або з гал.makelaar ’спекулянт’ (Праабражэнскі, 1, 503; Бернекер, 2, 9; Фасмер, 2, 561).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ма́клер
(ням. Makler)
пасрэднік пры заключэнні гандлёвых здзелак.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ме́дыум1
(лац. medium = сярэдні)
паводле ўяўленняў спірытаў (гл.спірытызм), пасрэднік паміж людзьмі і «духамі».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Míttler
m -s, -
1) пасрэ́днік
2) тк. sg Зба́ўца, Збаві́цель (пра Хрыста)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
арбі́тр
(лац. arbiter)
1) пасрэднік пры разборы спрэчак, трацейскі суддзя;
2) суддзя ў некаторых спартыўных спаборніцтвах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
кампрадо́р
(ісп. comprador = пакупнік)
туземны купец, пасрэднік паміж іншаземным капіталам і ўнутраным рынкам у некаторых залежных краінах Усходу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Імпера́тар. Ст.-бел.императоръ (з пачатку XVII ст.) запазычана з польск.imperator, дзе з лац.imperator ад imperare ’кіраваць, загадваць’ (Булыка, Лекс. запазыч., 26; SWO, 300). Тым жа шляхам імпе́рыя з лац.imperia. Для рус.импера́тор, импе́рия польская — таксама мова-пасрэднік (Фасмер, 2, 129; Шанскі, 2, I, 58, 59).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
медыя́тар1, ‑а, м.
Спец. Тонкая пласцінка (касцяная, цэлулоідная і г. д.) з завостраным канцом, якой іграюць на некаторых струнных музычных інструментах. Каля веснічак .. [Хвядзько] спыняўся, кратаў медыятарам струны і прыслухоўваўся.Лобан.
[Ад лац. mediator — пасрэднік.]
медыя́тар2, ‑а, м.
Спец.
1.Пасрэднік (звычайна ў дыпламатычных адносінах, гандлёвых пагадненнях).
2. Рэчыва, якое перадае нервовы імпульс з нервовых клетак да рабочых органаў жывёльнага арганізма.
[Ад лац. mediator — пасрэднік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ме́дыум ’пасрэднік паміж людзьмі і «духамі»’ (ТСБМ), ст.-бел.медиумъ ’публічнасць’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск.medyjum ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 32), якое з лац.medium ’цэнтр’, ’асяроддзе’, ’грамадскасць, грамадскае жыццё’, ’прызначаны для грамадскага карыстання’. Суч. значэнне бел. лексемы магло прыйсці як з польск., так і з рус. моў.