ва́дкі жи́дкий;

в. кісларо́д — жи́дкий кислоро́д;

~кае па́ліва — жи́дкое то́пливо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пабе́л ’белая паліва ўнутры чыгунка’ (КЭС, лаг.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад пабяліць < бялі́ць. У семантычных адносінах параўн. укр. побі́лка ’паліва з белай гліны на фаянсавым посудзе’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ва́дкі, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане вадкасці, здольны цячы.

Вадкія рэчывы (у адрозненне ад цвёрдых і газападобных). Вадкае паліва.

|| наз. ва́дкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

fuel

[ˈfju:əl]

n.

1) па́ліва n., апа́л -у m.

2) па́ліва n. (для рухавіко́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nuclear fuel

я́дзернае па́ліва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

загара́льнасць, ‑і, ж.

Здольнасць загарацца, успыхваць полымем. Загаральнасць паліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калары́йны, ‑ая, ‑ае.

Багаты калорыямі. Каларыйнае паліва. Каларыйная ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enamel​1 [ɪˈnæml] n.

1. эма́ль (у розных знач.)

2. палі́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ва́дкі flüssig;

ва́дкае па́ліва flüssiger Tréibstoff

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

торф, -у, м.

Шчыльная маса, якая ўтварылася з рэшткаў перагніўшых балотных раслін, выкарыстоўваецца як паліва, угнаенне і для розных тэхнічных мэт.

|| прым. тарфяны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)