◎ По́стаў ’ніжні і верхні камяні ў жорнах’ (Шатал.). Гл. пастаўʼ 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фок, ‑а, м.

Спец. Ніжні прамы парус на пярэдняй мачце судна або трохвугольны парус на судне з адной мачтай. Шматае вецер парусы і фок даўно сарван. А. Вольскі.

[Гал. fok.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́дні

1. (ніжні) únter, Únter-, únterst;

2. у знач наз гл сподняе

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

грот​2

(гал. groot = вялікі)

ніжні парус на грот-мачце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

lower​1 [ˈləʊə] adj. ні́жні, ніжэ́йшы;

the lower lip/teeth ні́жняя губа́/ні́жнія зу́бы;

on a lower floor паве́рхам ніжэ́й;

the lower classes ніжэ́й шыя кла́сы (грамадства)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Únterschale

f -, -n

1) спо́дак

2) тэх. ні́жні укла́дыш падшы́пніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

назво́зіць, ‑звожу, ‑звозіш, ‑звозіць; зак., чаго.

Звезці, даставіць за пекалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Назвозіць камення. □ Увесь ніжні паверх [млына] быў застаўлены мяшкамі: жыта, ячмень, пшаніца. Назвозілі з усяго сельсавета. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Падо́нак ’адонак (пад сена)’, падо́на ’тс’ (ДАБМ, 878), падо́нне ’ніжні пласт сена’ (Мат. Гом.). Гл. адонак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сняжні́ца Ніжні пласт снегу з вадой; вада пад снегам (Лёзн., Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

падзо́р, ‑а, м.

1. Брыжы, карункі, якімі абшываецца ніжні край чаго‑н. (прасціны, пакрывала і пад.). З-пад коўдры выглядае карункавы падзор. Палтаран.

2. У архітэктуры — карніз з разьбой. Вокны з падзорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)