кпі́ць, кплю, кпіш, кпіць; кпім, кпіце́, кпяць; незак., з каго-чаго і без дап.

Строіць кпіны, насміхацца.

Нельга к. з чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разлютава́цца, -ту́юся, -ту́ешся. -ту́ецца; -ту́йся; зак.

Прыйсці ў лютасць. дайсці да крайняй ступені жорсткасці: раз’юшыцца.

Мачыха так разлютавалася, што нельга было суняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

indefeasible

[,ɪndɪˈfi:zəbəl]

adj.

неад’е́мны, які́ не́льга скасава́ць або́ адмяні́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unreliable

[,ʌnrɪˈlaɪəbəl]

adj.

няпэ́ўны; ненадзе́йны, на яко́га не́льга разьлі́чваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ненагля́дны, -ая, -ае.

1. Каханы, самы дарагі.

Сустрэць ненаглядную (наз.). Н. сынок.

2. Вельмі прыгожы, ад якога нельга адарваць вачэй.

Ненаглядныя сінія далі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непрыміры́мы, -ая, -ае.

1. Які не дапускае ніякага пагаднення, прымірэння.

Непрымірымая барацьба.

2. Такі, што нельга прымірыць.

Непрымірымыя супярэчнасці.

|| наз. непрыміры́масць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непредотврати́мый яко́га (што) не́льга папярэ́дзіць; (неотвратимый, неизбежный) непазбе́жны, неміну́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

непрыма́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога нельга прыняць, з якім нельга пагадзіцца. Непрымальныя парады. Непрымальныя прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непару́шны, -ая, -ае.

1. Такі, якога нельга парушыць, моцны.

Непарушная дружба.

2. Які захоўваецца ў цэласці, не падлягае расходаванню.

Н. запас вады.

|| наз. непару́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)