nasienie

н. насенне;

skład nasion — крама па продажы насення

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

скарыфіка́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Перадпасяўная апрацоўка (парушэнне цэласці абалонкі) насення некаторых раслін, каб паскорыць прарастанне. Скарыфікацыя насення канюшыны.

2. Разразанне глебы для ўзмацнення прыгону паветра ў яе. Скарыфікацыя лугавой дзярніны.

3. Правядзенне насечак на скуры.

[Ад лац. scarificare — падрэзваць, рабіць насечкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кунжу́т, ‑у, М ‑жуце, м.

Паўднёвая травяністая расліна, з насення якой здабываюць алей.

[Перс. kondžud.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самасе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які вырастае з насення, што само асыпалася, рассеялася. Самасейны лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратру́та, ‑ы, ДМ ‑труце, ж.

Хімічны прэпарат для пратручвання, абеззаражвання насення, пасадачнага матэрыялу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крато́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кратону. // Атрыманы з насення кратону. Кратонавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кунжу́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кунжуту. // Прыгатаваны з насення кунжуту. Кунжутны алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свірэ́піца, ‑ы, ж.

Аднагадовая культурная расліна сямейства крыжакветных, з насення якой здабываецца тэхнічны алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сачаві́ца, -ы, ж.

Аднагадовая травяністая расліна сямейства бабовых, а таксама круглае зерне гэтай расліны.

|| прым. сачаві́чны, -ая, -ае.

С. суп (прыгатаваны з насення сачавіцы).

◊

(Прадацца) за сачавічную поліўку (кніжн., пагард.) — здрадзіць чаму-н. важнаму з-за дробязнай выгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяскве́ткавыя, ‑ых.

Расліны, у якіх не бывае кветак і насення і якія размнажаюцца спорамі; споравыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)