goody

[ˈgʊdi]

1.

n., pl. goodies

ласу́нкі, прысма́кі pl.

2.

interj.

Oh, goody! — О, до́бранька!; Цудо́ўна!

3.

adj.

до́бранькі, дабрадзе́йны (напака́з)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schau

f -, -n

1) вы́стаўка, выста́ва, пака́з; шоў

zur ~ trágen* — выстаўля́ць напака́з

2) пункт по́гляду

3) вайск. агля́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

set out

а) выруша́ць, падава́цца (у даро́гу)

б) выстаўля́ць напака́з або́ на про́даж

в) садзі́ць

г) плянава́ць, мані́цца, мець наме́р (рабі́ць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flaunt

[flɔnt]

1.

v.

1) выхваля́цца чым; выстаўля́ць напака́з (бага́цьце)

2) казыры́цца

3) ве́лічна разьвява́цца, луна́ць (пра сьцяг)

2.

n.

выхваля́ньне, казыра́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vórführen

vt

1) выстаўля́ць напака́з, дэманстрава́ць, пака́зваць (vor D – каму-н.)

2) ігра́ць (спектакль), ста́віць (п’есу); дэманстрава́ць, пака́зваць (фільм)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

экспанава́ць

(лац. exponere = выстаўляць напаказ)

1) паказваць які-н. прадмет на выстаўцы, у музеі;

2) дзейнічаць святлом на фотаплёнку, кінаплёнку;

3) ставіць шахматную фігуру пад удар у час гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

праслы́ць, ‑слыву, ‑слывеш, ‑слыве; ‑слывём, ‑слывяце; пр. праслыў, ‑слыла, ‑слыло; зак.

Разм. Заслужыць якую‑н. рэпутацыю, стаць вядомым у якасці каго‑, чаго‑н. Вось чаму і не хацеў верабей уступаць цяпер ластаўцы гнязда. Уступіць — азначала б паказаць не толькі сваю слабасць, але і праслыць на ўвесь вераб’іны род баязліўцам і хвальком. Пальчэўскі. Бляхару чамусьці вельмі хацелася праслыць рэвалюцыянерам, і ён нават дробязныя свае дзеянні заўсёды выстаўляў напаказ. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманстрава́ць

(лац. demonstrare)

1) прымаць удзел у дэманстрацыі 1;

2) паказваць што-н. публічна, наглядным спосабам (напр. д. дасягненні);

3) знарок падкрэсліваць, выстаўляць напаказ што-н. (напр. д. сваю зацікаўленасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пафарсі́ць, ‑ршу, ‑рсіш, ‑рсіць; зак.

Фарсіць некаторы час. [Тамаш:] — Чаму яна босая ходзіць?.. Каб чаравік[аў] у гразь не запэцкаць. А падыдзе пад мястэчка.., абуе чаравікі і пафарсіць па мястэчку. Чорны. // Пахваліцца, выстаўляючы што‑н. напаказ. Пан Вашамірскі захацеў пафарсіць перад госцем, ляснуў па баках жарабца канчуком і панёсся, як вецер. Бядуля. Учора было позна, і Кастусь не паспеў нагуляцца з ёю і пафарсіць, і маці адабрала планшэтку і схавала ў куфар, а яго пратурыла спаць. Кудравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

expose

[ɪkˈspoʊz]

v.t.

1) раскрыва́ць, адкрыва́ць (раско́пкамі што-н.)

2) выстаўля́ць (на небясьпе́ку, выпрабава́ньне)

3) выстаўля́ць (напака́з)

4) раскрыва́ць, выяўляць (змо́ву), выкрыва́ць (няго́дніка)

5) Phot. рабі́ць вы́трымку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)