абмежава́льны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на абмежаванне; які прадугледжвае абмежаванне. Абмежавальныя меры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў; антыграмадскі. Супрацьграмадскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wymierzony

1. абмераны;

2. накіраваны (супраць каго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заваява́льны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на заваяванне, звязаны з заваяваннем; захопніцкі. Заваявальныя войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

контррэвалюцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Варожы рэвалюцыі, накіраваны супраць рэвалюцыі. Контррэвалюцыйны мяцеж. Контррэвалюцыйныя сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў. Проціграмадскі ўчынак. Проціграмадскае цячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проціўра́давы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць урада; антыўрадавы, супрацьурадавы. Проціўрадавы рух на Захадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тангенцыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Накіраваны па датычнай да дадзенай крывой. Тангенцыяльны ціск.

[Ад лац. tangens, tangentis — які датыкаецца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Меткі ’здольны беспамылкова пападаць у цэль’, ’дакладна накіраваны ў цэль’, ’трапны’ (ТСБМ), паўд.-усх. меткій ’хуткі’, ’лоўкі’ (КЭС). Ст.-рус. мѣтъкъ. Да ме́та 1 (гл.). Аб утварэнні гл. Аткупшчыкоў, Этимология–1984, 197.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)