co-education [ˌkəʊedʒʊˈkeɪʃn] n. суме́снае навуча́нне асо́б мужчы́нскага і жано́чага по́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вразумле́ние навуча́нне, -ння ср.; утлума́чванне, -ння ср.; перако́нванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

apprentice​1 [əˈprentɪs] n. ву́чань у ма́йстра;

apprentice training прафесі́йнае навуча́нне, вучнёўства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

special education [ˌspeʃledʒuˈkeɪʃn] n. навуча́нне дзяце́й, які́я ма́юць фізі́чныя або́ разумо́выя прабле́мы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fáchunterricht

m -(e)s, -e

1) прафесі́йнае навуча́нне

2) прадме́тнае навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schúlgeldfreiheit

f - бяспла́тнае навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Unterríchtung

f - выклада́нне, навуча́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

царкоўнапрыхо́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да царкоўнага прыхода, знаходзіцца ў яго распараджэнні. Царкоўнапрыходскае навучанне.

•••

Царкоўнапрыходская школа гл. школа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поуче́ние ср. павуча́нне, -ння ср., навуча́нне, -ння ср., наву́ка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвучы́цца, -вучу́ся, -ву́чышся, -ву́чыцца; зак.

1. ад чаго і з інф. Адвыкнуць ад чаго-н.

А. курыць.

2. Закончыць навучанне або знаходзіцца на вучобе нейкі час (разм.).

А. ў сярэдняй школе.

Адвучыўся год на курсах.

|| незак. адву́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)