абучэ́нне н. гл. навучанне

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wyszkolenie

н. навучанне; падрыхтоўка;

wyszkolenie zawodowe — прафесійнае навучанне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ланка́стерский ист. ланкастэ́рскі;

ланка́стерское обуче́ние пед., ист. ланка́стэрскае навуча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всео́буч м. (всео́бщее обуче́ние) усена́вуч, -ча м. (усеагу́льнае навуча́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́чный / о́чная ста́вка во́чная ста́ўка;

о́чное обуче́ние во́чнае навуча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ФЗО (фабри́чно-заводско́е обуче́ние) ист. ФЗН (фабры́чна-заво́дскае навуча́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́чны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы.

Завочнае знаёмства.

2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый, шляхам самастойнага вывучэння прадметаў.

Завочнае аддзяленне педагагічнага ўніверсітэта.

Завочнае навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безадры́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без адрыву ад асноўнай дзейнасці, без спынення. Безадрыўнае навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурдапедаго́гіка, ‑і, ДМ ‑гіцы, ж.

Навука пра выхаванне і навучанне дзяцей з парушэннямі слыху.

[Ад лац. surdus — глухі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

co-education [ˌkəʊedʒʊˈkeɪʃn] n. суме́снае навуча́нне асо́б мужчы́нскага і жано́чага по́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)