дылета́нцтва н. Dilettantísmus m -; Dilettántentum n -s; перан. тс. Óberflächlichkeit f -;

маста́цкае дылета́нцтва küstlerischer Dilettantísmus;

навуко́вае дылета́нцтва wíssenschaftlicher Dilettantísmus

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асвятле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвятляць — асвятліць.

2. Святло ад якой‑н. крыніцы. Дзённае асвятленне. Электрычнае асвятленне.

3. Сукупнасць прылад святла. Правесці электрычнае асвятленне.

4. перан. Растлумачэнне, дэтальны разгляд чаго‑н. Навуковае асвятленне пытання. Негатыўнае асвятленне. Знайсці шырокае асвятленне ў друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атамі́зм

(ад гр. atomos = непадзельны)

навуковае ўяўленне пра дыскрэтную будову матэрыі і пра непарыўнасць матэрыі і руху.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адкрыццё н.

1. (паседжання, выставы і г.д.) Eröffnung f -; Begínn m -(e)s; Enthüllung f - (помніка);

2. (навуковае) Entdéckung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разрабо́тать сов.

1. распрацава́ць;

разрабо́тать нау́чный вопро́с распрацава́ць навуко́вае пыта́нне;

разрабо́тать чертёж распрацава́ць чарцёж;

2. (гряды, землю) с.-х. разрабі́ць;

3. горн. вы́рабіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гіпо́тэза

(гр. hypothesis = меркаванне)

1) навуковае меркаванне, пэўнасць якога яшчэ не даказана доследным шляхам;

2) усякае меркаванне, дапушчэнне, здагадка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бібліягра́фія, ‑і, ж.

1. Навуковае, сістэматызаванае апісанне кніг і іншых выданняў, зробленае па якой‑н. прыкмеце. // Галіна ведаў аб спосабах такога апісання.

2. Спіс кніг і артыкулаў па якім‑н. пытанні, прадмеце. Бібліяграфія па старажытнай беларускай літаратуры.

3. Аддзел у часопісе або газеце, дзе змяшчаюцца рэцэнзіі або нататкі пра новыя кнігі.

[Ад грэч. biblíon — кніга і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірацыяналі́зм

(ад лац. irrationalis = неразумны)

кірунак у філасофіі, які прызнае рэчаіснасць ірацыянальнай і адмаўляе навуковае пазнанне прыроды і грамадскага жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАЛАНДЫ́СТЫ,

навуковае таварыства бельгійскіх езуітаў, што рэдагуе і выдае жыціі святых каталіцкай царквы. Засн. ў Антверпене Ж.Боландам, які ў 1643 пачаў выдаваць «Жыціі святых» (Acta Sanctorum; да 1942 выйшла 67 т.). Выдаюць таксама штоквартальнік Analekta bollandiana (з 1882) і бюлетэнь бягучых агіяграфічных выданняў (з 1886). Цэнтр т-ва ў Бруселі.

т. 2, с. 238

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

адкрыццё, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адкрыць.

2. Тое, што выяўлена, стала вядомым у выніку даследаванняў, пошукаў і пад. Навуковае адкрыццё. Найвялікшым дасягненнем навукі з’яўляецца адкрыццё атамнай энергіі. // Тое, што неспадзявана для каго‑н. устаноўлена, выяўлена, пазнана. Для Валі было адкрыццём, што Леанід піша вершы. Шахавец. І раптам зусім нечакана адкрыццё: майстар дакументаў побач — Іван Харытонавіч. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)