natural science [ˌnætʃrəlˈsaɪəns] n. прыродазна́ўства, адна́ з прыродазна́ўчых наву́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

акіянало́гія, ‑і, ж.

Комплекс навук аб фізічных, хімічных, геалагічных і іншых працэсах і з’явах, якія адбываюцца ў Сусветным акіяне. Інстытут акіяналогіі Акадэміі навук СССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

DPhil [ˌdi:ˈfɪl] BrE (скар. ад Doctor of Philosophy) до́ктар наву́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

класіфіка́цыя, -і, ж.

1. гл. класіфікаваць.

2. Сістэма, па якой што-н. раскласіфікавана.

К. навук.

К. мінералаў.

К. раслін.

|| прым. класіфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

MA [ˌemˈeɪ] n. (скар. ад Master of Arts) магі́стр гуманіта́рных наву́к;

an MA in philosophy магі́стр філасо́фіі;

John Clark, MA Джон Кларк, магі́стр гуманіта́рных наву́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

правазна́ўства, ‑а, н.

Уст. Сукупнасць навук аб праве; юрыспрудэнцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

BA [ˌbi:ˈeɪ] n. (скар. ад Bachelor of Arts) бакала́ўр гуманіта́рных наву́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дактаранту́ра, ‑ы, ж.

Сістэма падрыхтоўкі дактароў навук. // Занятак, дзейнасць дактаранта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыродазна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць навук аб з’явах і заканамернасцях прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натурфіласо́фія, -і, ж.

Агульная назва філасофскіх вучэнняў аб прыродзе, якія грунтаваліся не на доследных даных навук, а на абстрактных філасофскіх прынцыпах.

|| прым. натурфіласо́фскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)