фуга́та, нескл., н.

Музычная тэма ў стылі фугі, якая з’яўляецца часткай санаты або сімфоніі.

[Іт. fugato.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

музы́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. музы́чны музы́чная музы́чнае музы́чныя
Р. музы́чнага музы́чнай
музы́чнае		 музы́чнага музы́чных
Д. музы́чнаму музы́чнай музы́чнаму музы́чным
В. музы́чны (неадуш.)
музы́чнага (адуш.)		 музы́чную музы́чнае музы́чныя (неадуш.)
музы́чных (адуш.)
Т. музы́чным музы́чнай
музы́чнаю		 музы́чным музы́чнымі
М. музы́чным музы́чнай музы́чным музы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

музы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. музы́чны музы́чная музы́чнае музы́чныя
Р. музы́чнага музы́чнай
музы́чнае		 музы́чнага музы́чных
Д. музы́чнаму музы́чнай музы́чнаму музы́чным
В. музы́чны (неадуш.)
музы́чнага (адуш.)		 музы́чную музы́чнае музы́чныя (неадуш.)
музы́чных (адуш.)
Т. музы́чным музы́чнай
музы́чнаю		 музы́чным музы́чнымі
М. музы́чным музы́чнай музы́чным музы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

signature tune [ˈsɪgnətʃəˌtju:n] n. BrE музы́чная заста́ўка; мело́дыя пе́рад пача́ткам або́ ў канцы́ перада́чы; пазыўны́я (на радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кансервато́рыя, ‑і, ж.

Вышэйшая музычная навучальная ўстанова, якая рыхтуе спецыялістаў у галіне музычнага мастацтва — выканаўцаў, кампазітараў, музыказнаўцаў.

[Іт. conservatorio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Tónstück

n -(e)s, -e музы́чная п’е́са

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

эксцэ́нтрыка, -і, ДМ -рыцы, ж. (спец.).

Востракамедыйнае, заснаванае на кантрастах і нечаканасцях адлюстраванне дзеянняў, учынкаў персанажаў тэатральнага, цыркавога спектакля і іншых відовішчаў.

Музычная э.

Цыркавая э.

|| прым. эксцэнтры́чны, -ая, -ае.

Э. нумар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

актэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

1. Музычная п’еса для васьмі галасоў або інструментаў.

2. Ансамбль з васьмі выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў).

[Ням. Oktett ад лац. octo — восем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

така́та, ‑ы, ДМ ‑каце, ж.

Віртуозная музычная п’еса для клавішнага інструмента (фартэпіяна, аргана і пад.), якая выконваецца ў хуткім тэмпе.

[Іт. toccata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́рыя, ‑і, ж.

1. Вакальны твор для аднаго голасу (звычайна састаўная частка оперы, араторыі і пад.).

2. Інструментальная музычная п’еса пеўчага характару.

[Іт. aria.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)