медфа́к (медици́нский факульте́т) медфа́к, -ка м. (медыцы́нскі факультэ́т).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стэтаско́п, ‑а, м.

Медыцынскі інструмент у выглядзе трубкі для выслухвання сэрца і лёгкіх.

[Ад грэч. stēthos — грудзі і skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jargon [ˈdʒɑ:gən] n. жарго́н; прафесі́йная мо́ва;

medical jargon медыцы́нскі жарго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мед...

Першая састаўная частка складанаскарочаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «медыцынскі», напрыклад: медрабатнік, медсястра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

освиде́тельствование ср. агля́д, -ду м.;

медици́нское освиде́тельствование медыцы́нскі агля́д;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аспіры́н, ‑у, м.

Медыцынскі прэпарат, белае крышталічнае рэчыва, якое суцішае боль і паніжае тэмпературу; ацэтылсаліцылавая кіслата.

[Ням. Aspyrin, фр. aspirine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урачэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з дзейнасцю ўрача; медыцынскі. Урачэбны ўчастак. Урачэбны пункт. Урачэбны нагляд. Урачэбны камісія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэпара́т, -а, Ма́це, мн. -ы, -аў м. (спец.).

1. Частка жывёльнага або расліннага арганізма, прыгатаваная для лабараторнага даследавання або дэманстрацыі.

2. Хімічны або фармацэўтычны прадукт.

Хімічны п.

Медыцынскі п.

|| прым. прэпара́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

medizinl

a ле́кавы, медыцы́нскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перакамі́сія, ‑і, ж.

Паўторная камісія, паўторны медыцынскі агляд. У шпіталях пачынаюцца перакамісіі, хто крыху падлячыўся — на фронт адпраўляюнь. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)