rogue [rəʊg] n.

1. dated жу́лік, махля́р;

a rogues’ gallery паліцэ́йскі архі́ў фотазды́мкаў злачы́нцаў

2. hum. ашука́нец; сваво́льнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шарлата́н

(фр. charlatan, ад іт. ciarlatano = шут)

падманшчык, махляр, невук, які выдае сябе за знатака.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Піля́р (пыляр) ’пільшчык’ (бяроз., ЛА, 3). Да піліць/. Суф. — ’ар. як у махляр, званар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ganóve

[-və]

m -n, -n груб., жарг. зло́дзей, махля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

double-dealer

[,dʌbəlˈdi:lər]

n.

махля́р -а́ m., двуру́шнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Круце́ль ’хітрун, махляр’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Яруш., Касп.), ’непаседа’ (Нар. словатв.). Да круціць 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Саўлы́га ’грубы чалавек’ (Мат. Маг.). Відаць, з шалы́га ’махляр’ (Нас.) (гл.) пад уплывам соўгаць(ца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абдзіра́ла м, ж разм Léuteschinder m -s, -, Schínder m -s, -; Béutelschneider m -s, - (хабарнік, махляр)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

trickster

[ˈtrɪkstər]

n.

ашука́нец -ца, махля́р -а́ m.; штука́р -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ánführer

m -s, -

1) кіраўні́к; завада́тар

2) ашука́нец, махля́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)