фаўн, ‑а, м.

1. У старажытнарымскай міфалогіі — бог палёў, гор і лясоў, апякун пастухоў.

2. У заалогіі — амерыканская малпа з роду капуцынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

monkey [ˈmʌŋki] n.

1. ма́лпа

2. infml жва́вае і сваво́льнае дзіця́;

monkey business infml несумле́нныя або́ дурны́я паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anthropoid

[ˈænӨrəpɔɪd]

1.

adj.

чалаве́кападо́бны

2.

n.

чалаве́кападо́бная ма́лпа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

człekokształtny

człekokształtn|y

чалавекападобны;

małpa ~a — чалавекападобная малпа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

-пітэк

(гр. pithekos = малпа)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «выкапнёвая малпа».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рэ́зус, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Вузканосая малпа роду макак, якая жыве ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

2. ‑у. Спец. Тое, што і рэзус-фактар. Адмоўны рэзус. Дадатны рэзус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

apish

[ˈeɪpɪʃ]

adj.

1) ма́лпін(ы), як ма́лпа

2) які́ перайма́е, малпу́е

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

мака́ка

(парт. macaco, ад банту makaokoo = малпа)

невялікая малпа надсямейства мартышкападобных, якая водзіцца ў Азіі і Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

раву́н, ‑а, м.

1. Разм. Той, хто многа плача, раве (пра дзяцей).

2. Гукавы сігнальны прыбор на караблі; сірэна.

3. Вялікая, з вельмі звонкім голасам малпа падсямейства шыраканосых, якая насяляе лясы Паўднёвай і Цэнтральнай Амерыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

baboon

[bəˈbu:n]

n.

1) павія́н -а m. (ма́лпа)

2) грубія́н -а m.; нехлямя́жы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)