марты́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Маленькая малпа з доўгімі заднімі нагамі, доўгім хвастом і вузканосай мордай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Марты́шка ’маленькая малпа, Cercopithecus’ (ТСБМ, Нас.), марьты́ха ’малпа’ (Бяльк.). З рус. марты́шка, ст.-рус. мартышка (XVI ст.), якое з лац. Martīnus (уласнае імя) праз с.-н.-ням. Marten, ці с.-галан. Martijn. Аналагічна польск. marcin ’грубіян, мядзведзь’ (Фасмер, 2, 576).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наса́ч, ‑а, м.

1. Разм. Чалавек з вялікім носам. // Птушка або жывёліна з вялікай дзюбай.

2. Малпа сямейства мартышкападобных з доўгім носам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаўн, ‑а, м.

1. У старажытнарымскай міфалогіі — бог палёў, гор і лясоў, апякун пастухоў.

2. У заалогіі — амерыканская малпа з роду капуцынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

monkey [ˈmʌŋki] n.

1. ма́лпа

2. infml жва́вае і сваво́льнае дзіця́;

monkey business infml несумле́нныя або́ дурны́я паво́дзіны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anthropoid

[ˈænӨrəpɔɪd]

1.

adj.

чалаве́кападо́бны

2.

n.

чалаве́кападо́бная ма́лпа

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Капуцын азараўскі (малпа) 6/596—597 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

człekokształtny

człekokształtn|y

чалавекападобны;

małpa ~a — чалавекападобная малпа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

-пітэк

(гр. pithekos = малпа)

другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «выкапнёвая малпа».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

рэ́зус, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Вузканосая малпа роду макак, якая жыве ў Паўднёва-Усходняй Азіі.

2. ‑у. Спец. Тое, што і рэзус-фактар. Адмоўны рэзус. Дадатны рэзус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)