агнішча́нін, ‑а, м.

Гіст. Малодшы княжацкі дружыннік, які кіраваў гаспадаркай, дваром і слугамі ў князя (да 11 ст.), потым старшы дружыннік, бліжэйшы дарадчык князя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладзейшы, малодшы, меншы

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

junior

[ˈdʒu:njər]

1.

adj.

1) мало́дшы (ве́кам, ра́нгам, службо́вым стано́вішчам)

a junior partner — мало́дшы супо́льнік, кампаньён

2) для малады́х людзе́й

junior sizes — паме́ры (во́праткі) для малады́х

2.

n.

1) мало́дшы -ага m., мало́дшая f.

2) ву́чань 3-яе кля́сы сярэ́дняе шко́лы; студэ́нт 3-га (перадапо́шняга) ку́рсу

3) Sport юніёр

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Únterarzt

m -es, -ärzte мало́дшы ўрач [ле́кар]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Píkkolo

m -s, -s мало́дшы ке́льнер

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

аташэ́, нескл., м.

Службовая асоба пры дыпламатычным прадстаўніцтве, якая з’яўляецца спецыялістам-кансультантам у якой‑н. галіне. Вайсковы, гандлёвы аташэ. // Малодшы дыпламатычны ранг (у ведамстве замежных спраў).

[Фр. attaché.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

adiunkt

м. ад’юнкт; малодшы навуковы супрацоўнік; асістэнт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

калонаважа́ты, ‑ага, м.

Той, хто вядзе калону (у 2 знач.), ідзе ўперадзе яе. // Малодшы чын у рускай арміі 18 — пач. 19 стст.; афіцэр, які вядзе калону войска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпа́нак, ‑нка, м.

Разм. Небагаты пан; паўпанак. Неяк да Братка завітаў малодшы сын пана Залуцкага з х[е]ўрай падпанкаў. Асіпенка. Селяніна крыўдзілі розныя панскія паслугачы, падпанкі, аканомы, цівуны. Саламевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцэ́р, ‑а, м.

Асоба каманднага саставу арміі і флоту, якая мае воінскае званне ад малодшага лейтэнанта да палкоўніка ўключна. Старшы афіцэр. Малодшы афіцэр. Афіцэр генеральнага штаба. Званне афіцэра.

[Ням. Offizier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)