паўвяршка́, м.
Палавіна вяршка. — На паўвяршка выцягнуліся, — сказала.. [Васіліна], кратаючы пальцамі маладыя шыпулькі ялінак. Савіцкі.
•••
Ад гарпіна паўвяршка — пра недарослага, малога чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маль ’малеча’ (ТС), укр. маль ’маладыя авечкі’, польск. mal‑mal‑mal ’падзыўныя для парасят’. Паўн.-слав. malʼь. Да малы́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
падле́сак, ‑ску, м.
Кусты і маладыя дрэвы ў лесе, якія не дасягнулі сваімі кронамі асноўнага ляснога масіву; маладняк (у 2 знач.). Лес быў густы. Паміж старых соснаў і елак пракідваліся маладыя дубкі і бярозкі, а зусім унізе браўся падлесак. Сабаленка. Карпацкія горы невысокія, але вельмі лясістыя. Дрэвы там магутныя, галінастыя, з густым падлескам. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зубры́ца, ‑ы, ж.
Самка зубра. [У статку] і маладыя зубры, і падлеткі, і дарослыя зубрыцы з цялятамі, падобнымі на буйных, калматых медзведзянят. В. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
browse [braʊz] v.
1. разгля́дваць тава́ры (у вітрыне, на прылаўку)
2. праго́ртваць, прагля́дваць (кнігу, газету і да т.п.)
3. прагляда́ць інфарма́цыю на камп’ю́тары
4. (on) аб’яда́ць; абшчы́пваць лі́сце, малады́я па́расткі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зазвы́чай, прысл.
Разм. Звычайна. Ва ўсіх кутках пан Вольскі палічыў восем шаф. Гэтыя шафы зазвычай прывозілі з сабою маладыя жонкі паноў Вашамірскіх. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэлафа́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да цэлафану; зроблены з цэлафану. Асабліва зацікавіла гасцей цэлафанавая стрэшка. Пад такімі стрэшкамі вырошчваюцца маладыя расліны. Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рабя́ты мн разм, часцей іран
1. Kínder pl;
2. разм (хлопцы, маладыя людзі) júnge Léute; Jungs pl; Jungs! (зварот)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прыслу́жваць несов.
1. прислу́живать;
п. за стало́м — прислу́живать за столо́м;
2. прислу́живать, услу́живать;
малады́я лю́дзі ~валі да́мам — молоды́е лю́ди прислу́живали (услу́живали) да́мам
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Плодзь ’дзіця’ (гом., Нар. Гом.). З *plod‑ь, якое з *plodъ > плод (гл.). Параўн. рус. вяц. плодь, плоди ’маладыя атожылкі ў раслін, што ўюцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)