цэлы дадатны лік, роўны суме сваіх правільных (меншых за гэты лік) дзельнікаў. Напр., 6 =1+2+3; 28 = 1+2+4+7+14. Цотныя Д.л. вылічваюцца па формуле 2p−1∙(2p−1) (Эўклід; 3 ст. да н.э.) пры ўмове, што лікі р і (2p-1) простыя; ніводнага няцотнага Д.л. не знойдзена.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мно́жыцьнесов.
1. (увеличивать количество) мно́жить, умножа́ть;
м. рады́ фізкульту́рнікаў — мно́жить (умножа́ть) ряды́ физкульту́рников;
2.мат. мно́жить, перемножа́ть;
м. двухзна́чныя лі́кі — мно́жить (перемножа́ть) двузна́чные чи́сла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
pozorny
pozorn|y
уяўны; несапраўдны, непраўдзівы; прытворны;
~a przewaga — уяўная перавага;
wielkość ~a — уяўная велічыня;
liczby ~e — уяўныя лікі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
біна́рны
(лац. binarius = двайны)
1) які складаецца з дзвюх частак, двух кампанентаў, напр. сплаў з двух металаў або металу і неметалу;
2) дваічны (у сістэме злічэння, калі ўсе лікі запісваюцца пры дапамозе дзвюх лічбаў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АБСАЛЮ́ТНАЯ ВЕЛІЧЫНЯ́рэчаіснага ліку, велічыня, роўная гэтаму ліку, калі ён дадатны, роўная процілегламу ліку, калі ён адмоўны, і роўная нулю, калі лік роўны нулю. Абсалютная велічыня ліку a абазначаецца (a). Напр., (+2) = (-2) = 2, (0) = 0. Абсалютная велічыня (або модуль) комплекснага ліку a + bi, дзе a і b — рэчаісныя лікі, роўныя
. Напр., (i) = (-i) = 1, (3 + 4i) = 5.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАРМАНІ́ЧНЫ РАД,
лікавы рад 1 + 1/2 + 1/3 + ... +1/n + ..., члены якога — лікі, адваротныя лікам натуральнага рада. Разбежнасць гарманічнага рада даказана Г.В.Лейбніцам (1673); асімптатычную формулу сумы першых яго n членаў атрымаў Л.Эйлер (1740); Sn=С+ ln n+εn, дзе С = 0,57721566... — пастаянная Эйлера; εn → 0 пры n → ∞. Кожны член гарманічнага рада (пачынаючы з 2-га) ёсць сярэдняе гарманічнае (гл.Сярэдняе) сваіх суседзяў (адсюль назва).
дада́ць да зая́вы пасве́дчанне der Bewérbung ein Zéugnis béifügen [béilegen]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
АЛГЕБРАІ́ЧНЫ ЛІК,
корань мнагаскладу
з рацыянальнымі каэфіцыентамі an, з якіх не ўсе роўныя 0; у агульным выпадку можа быць камплексным лікам. Г.Кантар (1872) паказаў, што мноства ўсіх алгебраічных лікаў злічонае і таму існуюць неалг. лікі (гл.Трансцэндэнтны лік), напр., , π і інш. Мноства ўсіх алгебраічных лікаў — алгебраічна замкнёнае поле (напр., адвольны корань мнагаскладу з алг. каэфіцыентамі таксама алгебраічны лік).