Kúrsus

m -, Kúrse курс (лекцый); pl ку́рсы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паўтарагадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца паўтара года, разлічаны на паўтара года. Паўтарагадовыя курсы.

2. Узростам у паўтара года. Паўтарагадовы хлопчык ляжаў на ложку без усялякіх адзнак жыцця. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арганізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак.

1. што. Заснаваць, стварыць.

А. курсы.

А. хор.

2. што. Падрыхтаваць, наладзіць.

А. сустрэчу.

А. дастаўку газет.

3. каго-што. Аб’яднаць для якой-н. мэты.

А. моладзь.

4. што. Упарадкаваць што-н.

А. свой час.

|| незак. арганізо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. арганіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wakacyjny

wakacyjn|y

канікулярны;

kursy ~e — канікулярныя курсы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

VHS

= Volkshochschule – (вечаровы) народны ўніверсітэт, (вечаровыя) акульнаадукацыйныя курсы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

арганізава́ць сов., в разн. знач. организова́ть; (вечер и т.п. — ещё) устро́ить;

а. ку́рсы — организова́ть ку́рсы;

а. экспеды́цыю — организова́ть экспеди́цию;

а. грама́дскую ду́мку — организова́ть обще́ственное мне́ние;

а. свой час — организова́ть своё вре́мя;

а. ве́чар — организова́ть (устро́ить) ве́чер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курс ​1, ‑у, м.

1. Напрамак руху, шлях (карабля, самалёта і пад.). Змяніць курс карабля. □ Самалёт цвёрда лёг на свой курс — на захад. Новікаў.

2. перан. Напрамак палітыкі, дзейнасці. Курс на політэхнізацыю навучання. Курс на індустрыялізацыю краіны.

курс ​2, ‑а, м.

1. Сістэматычны выклад якой‑н. навуковай дысцыпліны, галіны ведаў, а таксама падручнік, які з’яўляецца такім выкладам. Курс гісторыі партыі. Курс вышэйшай матэматыкі.

2. Увесь аб’ём якога‑н. навучання. Курс сярэдняй школы. Універсітэцкі курс.

3. Навучальны год у спецыяльнай сярэдняй і вышэйшай навучальных установах. Закончыць тры курсы інстытута. // Разм. Студэнты пэўнага года навучання. Пяты курс здае дзяржаўныя экзамены.

4. толькі мн. (ку́рсы, ‑аў). Форма паскоранай падрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі кадраў. Курсы шафёраў. Курсы перападрыхтоўкі настаўнікаў.

5. Закончаны цыкл лячэбных працэдур. Курс лячэння.

6. У СССР — вартасць каштоўных папер, якая ўстанаўліваецца спецыяльнымі дзяржаўнымі нарматыўнымі актамі; у капіталістычных краінах — цана, па якой на біржы прадаюцца і купляюцца акцыі, аблігацыі, вэксалі і інш. каштоўныя паперы.

•••

У курсе чаго (быць) — пра дасведчанасць у чым‑н.

Увайсці ў курс гл. увайсці.

Увесці ў курс гл. увесці.

[Ад лац. cursus — ход, цячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vórstudi¦enanstalt

f -, -en падрыхто́ўчыя ку́рсы; падрыхто́ўчае аддзяле́нне ў (ВНУ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

паско́раны beschléunigt; verkürzt (пра тэрмін і г. д.);

паско́раныя ку́рсы Schnéllkurs(us) m -, -kurse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

удаскана́льванне н Vervóllkommnung f -, -en; Verbésserung f -, -en; Fórtbildung f -;

ку́рсы удаскана́львання Wéiterbildungskurse pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)