падгаі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -го́іцца; зак.

Крыху загаіцца.

Рана падгаілася.

|| незак. падго́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгаі́ць, -гаю́, -го́іш, -го́іць; -го́ены; зак.

Крыху загаіць.

П. раненую руку.

|| незак. падго́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мутнава́ты, -ая, -ае.

Крыху мутны, не зусім празрысты.

Мутнаватае люстра.

Мутнаватая вада.

|| наз. мутнава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

суту́лы, -ая, -ае.

3 крыху згорбленай спінай і прыпаднятымі плячамі.

С. хлопец.

|| наз. суту́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отдалённо нареч. адда́лена, далёка; (немного) крыху́;

он мне отдалённо напомина́ет моего́ бра́та ён мне крыху́ нага́двае майго́ бра́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пашчы́мліваць

‘крыху, час ад часу шчымець’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пашчы́млівае пашчы́мліваюць
Прошлы час
м. пашчы́мліваў пашчы́млівалі
ж. пашчы́млівала
н. пашчы́млівала
Дзеепрыслоўе
цяп. час пашчы́мліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падмалява́цца, -лю́юся, -лю́ешся, -лю́ецца; -лю́йся: зак. (разм.).

Крыху падфарбаваць сабе губы, шчокі.

|| незак. падмалёўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шавіёт, -у, М -ёце, м.

Мяккая, крыху варсістая шарсцяная тканіна для верхняй вопраткі.

|| прым. шавіётавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падпа́лены (крыху) ángesengt, verséngt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падвучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак. (разм.).

1. каго-што. Навучыць крыху чаму-н. ці вывучыць крыху лепш.

П. слясарнай справе.

П. урокі.

2. каго (што), з інф. Падгаварыць зрабіць што-н. дрэннае, заганнае.

П. залезці ў чужы сад.

|| незак. падву́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)