трася́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. Стрэсенае сена з саломай, якое ідзе на корм жывёле.

Падрыхтаваць карове трасянку.

2. Беларуска-рускае змешанае маўленне.

Гаварыць на трасянцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́таўнік, -а і -у, м.

1. -а. Паўднёвае дрэва сямейства тутавых, лісце якога выкарыстоўваецца як корм для шаўкапрада; тутавае дрэва, шаўкоўніца.

2. -у, зб. Драўніна гэтага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кармасу́месь, ‑і, ж.

Жывёльны корм, прыгатаваны з сумесі розных траў, прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кормазаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Завод, які нарыхтоўвае корм для жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенафура́ж, ‑у, м.

Сена, якое нарыхтавана па корм жывёле. Нарыхтаваць сенафураж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саладзі́ны, -дзі́н (спец.).

Гушча, якая застаецца пасля вінакурэння, піваварэння і ідзе на корм жывёле.

◊

Знацца (разбірацца) як свіння на саладзінах (разм.) — зусім не разбірацца.

|| прым. саладзі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Kráftfutter

n -s, - канцэнтрава́ны корм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mástfutter

n -s канцэнтрава́ны корм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прыкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго-што.

Даць якую‑н. дадатковую ежу, корм; падкарміць. — А ёй [Марылі] там дзецям есці наварыць — невялікая работа. Яшчэ і сваіх дзяцей там лепш прыкорміць. Чорны. // Даючы корм, прыманіць, прынадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляво́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугляводаў. Вугляводны абмен. Вугляводны корм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)