пахвала́ ж. похвала́;

адазва́цца пра каго́е́будзь з ~ло́й — отозва́ться о ко́м-л. с похвало́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

посели́ть сов.

1. пасялі́ць;

2. перен. пасе́яць; (возбудить, вызвать в ком-л.) вы́клікаць; см. поселя́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глыж Вялікі кавалак, ком засохлай зямлі на раллі (Пол.). Тое ж галы́ж (Слаўг.), глы́жа (Мсцісл. Юрч.), глы́жка (Пол., Пух. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ажані́ць (каго, з кім) сов. жени́ть (на ком);

без мяне́ мяне́ ажані́лі — без меня́ меня́ жени́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маля́ўка ж.

1. (рыба) малёк м., маля́вка;

2. перен., разг. (о ком-л. маленьком) маля́вка, мелюзга́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

похвала́ пахвала́, -лы́ ж.;

отозва́ться о ко́м-л. с похвало́й адазва́цца пра каго́е́будзь з пахвало́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

осве́домлённый

1. прич.ком-, чём-л.) паве́дамлены, паінфармава́ны;

2. прил. (в чём) дасве́дчаны (у чым);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Няўко́м (невкомъ) ’быццам, хіба ж’ (Нас.), ’нездарма; няўжо’ (Касп.), ’знячэўку, знянацку’ (Мат. Маг.), ня‑ў‑ком жа ’аднак жа не, чаму ж не’ (Гарэц.), рус. смал. невком ’аднак’. Паралельнае да няўчом (гл.) займеннікавае ўтварэнне ад хто (гл.); праблему складае высвятленне шляхоў семантычнага развіцця.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

даве́дацца сов.

1. узна́ть; разузна́ть;

2. (аб кім, чым, пра каго, што) спра́виться (о ком, чём), осведоми́ться (о ком, чём);

д. аб здаро́ўі — спра́виться о здоро́вье;

3. навести́ть, посети́ть, прове́дать;

д. ба́цькі — навести́ть (посети́ть, прове́дать) отца́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Гамзу́ля ’вялікая луста хлеба’ (Нас.). Гэта слова можна лічыць аддзеяслоўным утварэннем (параўн. га́мзаць ’паволі есці, жаваць’, Нас.) суфіксам ‑уля. Але параўн. гомзу́ля ’луста, кусок’, якое Фасмер (1, 425) параўноўвае з рус. гомза́ ’грошы; кашалёк’, а Буга (РФВ, 70, 248) звязваў з рус. гомо́лаком’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)