Kl.

= Klasse – клас, разрад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

sixth-form [ˈsɪksθfɔ:m] n. BrE «шо́сты клас» (апошнія два класы сярэдняй школы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уда́рна, прысл.

Ударнымі тэмпамі. Працаваў ударна клас, Пахваліў дырэктар нас. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парады́гма, -ы, мн. -ы, -ды́гм і -ды́гмаў, ж.

У граматыцы:

1) сістэма форм зменнага слова (напр., скланенне наз.) або канструкцыі;

2) любы клас моўных адзінак, аб’яднаных пэўнай агульнай прыкметай.

Словаўтваральная п.

|| прым. парадыгматы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

агульнакла́савы, ‑ая, ‑ае.

Які аб’ядноўвае ўвесь клас, уласцівы ўсяму класу. Агульнакласавая барацьба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантрапу́нктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантрапункта. Кантрапунктны клас у кансерваторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

middle class​1 [ˌmɪdlˈklɑ:s] n. the middle class сярэ́дні клас, сярэ́днія слаі́ грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

госпо́дствующий

1. прич. які́ (што) пану́е;

2. прил. пану́ючы;

госпо́дствующий класс пану́ючы клас.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Ábgangsklasse

f -, -n выпускны́ клас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Árbeiterklasse

f -, -n рабо́чы клас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)