Пляба́н ’рымска-каталіцкі пробашч’, пляба́нія, пляба́ня ’парафія, пасада плябана’, ’дом, які належыць парафіі і ў якім жыве ксёндз’ (ТСБМ, Сцяшк. Сл., Янк. БП, Нас.; Сцяшк. МГ). Ст.-бел. плебань ’каталіцкі прыхадскі свяшчэннік’ (з 1489 г.), плебания, плебанея ’прыход ксяндза’ (1528 г.) са ст.-польск. pleban, plebanija ’тс’, якія з с.-лац. plēbānus, plēbānia < plēbs ’парафія, крыніца даходаў, сукупнасць парафіян, якія плацілі дзесяціну за імшу, хрост, шлюб і да т. п.’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэўто́нскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.
•••
Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ксёндз
(польск. ksiądz)
каталіцкі свяшчэннік у Польшчы, на Беларусі і Украіне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
oaza
ж.
1. аазіс;
2. моладзевы каталіцкі рух
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Roman2 [ˈrəʊmən] adj.
1. ры́мскі;
the Roman alphabet лаці́нскі алфаві́т;
the Roman Empire Ры́мская імпе́рыя;
Roman numerals ры́мскія лі́чбы
2. ры́мска-каталі́цкі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рэ́гула ’правіла’ (Нас.), рэгул ’канец’ (відаць, больш дакладна ’мера’) (Жд. 3). Ст.-бел. рекгула (регула) ’правіла; каталіцкі манастырскі статут’ < ст.-польск. reguła ’тс’ < лац. rēgŭla ’норма, правіла’ (Булыка, Лекс. запазыч., 180).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кюрэ́
(фр. curé)
каталіцкі прыходскі свяшчэннік у Францыі, Бельгіі і некаторых іншых краінах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
аба́цтва
(ад абат)
каталіцкі манастыр з належнымі яму ўладаннямі, якім кіруе абат або абатыса.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
капела́н
(польск. kapelan, ад с.лац. capellanus)
каталіцкі свяшчэннік пры капліцы або ў арміі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
касцёл
(польск. kościół < чэш. kostel < ст.-в.-ням. kàstel, ад лац. castellum)
каталіцкі храм.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)